چاپ

چه خبر -

عبد الحميد بياتي: بان کي مون هشتمين دبير کل سازمان ملل بود که از سال 1385 مسئوليت خود به عنوان دبير کل سازمان ملل را آغاز کرد اما در طول 10 سال گذشته آنگونه که بايد نتوانست در انجام وظيفه خود موفق عمل کند.

از مهمترين تحولات جهان در زمان تصدي گري بان کي مون در سازمان ملل مي توان به موراد زير اشاره کرد:

سال 2006؛ جنگ 33 روزه و جنايت هاي دامنه دار رژيم صهيونيستي؛ اين جنگ با قطعنامه 1701 شوراي امنيت سازمان ملل در تاريخ 14 اوت 2006 پايان يافت. سازمان ديده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch)، يک ماه پس از صدور قطعنامه 1701، جنايات جنگي رژيم صهيونيستي در جنگ 33 روزه و هدف قرار دادن شهرها و مناطق مسکوني را تأييد کرد.

کنوانسيون منع استفاده از سلاح‌هاي قراردادي (CCW) نيز استفاده غيرقانوني ارتش صهيونيستي از بمب‌هاي فسفري و بمب‌هاي خوشه‌اي بر شهرها و روستاها را آن هم پس از توافق دولت اين رژيم با قطعنامه آتش‌بس تأييد کرد.

- فاجعه تاريخي «روستاي قانا» در پايان ماه ژوئيه 2006 و مرگ 54 شهروند غيرنظامي که اکثراً زن و کودک بودند، چشم جهانيان را به جنايتي حيرت‌بار صهيونيست‌ها خيره کرد.

متاسفانه نه سازمان ملل و نه دبير کل آن به هيچ يک از اين جنايات ها پاسخي درخور ندادند.

2007؛ ترور بي نظيربوتو در پاکستان

- حمله هوايي رژيم صهيونيستي به سوريه به بهانه هدف قرار دادن تاسيسات هسته اي

- کشته شدن 527 نفر در عراق که فقط در چند مورد از حملات انتحاري اين تعداد انسان جان باختند.

در باره حمله رژيم صهيونيستي به سوريه نيز سازمان ملل و دبير کل آسيايي آن اقدام درخور توجهي انجام ندادند.

اگر قدرت هاي ستمگر و ثروتمند به رفتارهاي سال هاي گذشته خود ادامه دهند نمي توان انتظار چنداني از دبيرکل آتي سازمان ملل داشت مگر اينکه «آنتوني گوترس» رويه متفاوت از رويه بان کي مون در پيش بگيرد.2011؛ آغاز اعتراضات تسخير وال استريت و سرکوب گسترده معترضين به نظام سرمايه داري در آمريکا و سکوت بان کي مون در قبال اين اعتراضات.

- آغاز موج بيداري اسلامي در کشورهاي مختلف عربي در سال 2011 که متاسفانه فرصت طلبي غرب و عدم بينش کافي مردم اين کشور موجب شد تا حرکت هاي انقلابي آغاز شده در کشورهايي همچون يمن، ليبي، بحرين، مصر و ... به بيراهه رفته و راه به جايي نبرند.

اقدامات غرب در کشورهايي همچون ليبي موجب بروز بي ثباتي گسترده و کشته شدن مردم بيگناه شد که کشتار مردم در اين کشورها همچنان ادامه دارد و متاسفانه سازمان ملل و شخص بان کي مون در برابر تحولات کشورهايي همچون بحرين، عربستان و يمن سکوت پييشه کرده و اقدامي در جهت پايان ظلم و ستم ديکتاتورها انجام نداد.

2012؛ آتش زدن قرآن مجيد توسط يک کشيش آمريکايي که موجب برافروخته شدن آتش خشم مسلمانان در سراسر جهان شد و متاسفانه سازمان ملل اقدام مناسبي در اين رابطه انجام نداد.

2013؛ ادامه اقدامات تروريست ها در سوريه و حمايت کشورهاي عربي و غربي از تروريست ها و سکوت سازمان ملل در قبال اقدامات کشورهاي عربي و غربي.

2014؛ حمله اسرائيل به غزه که منجر به کشته شدن تعداد زيادي از ساکنان غزه بويژه زنان و مردان شد که متاسفانه در اين مورد سازمان ملل و بان کي مون باز هم اقدام مناسبي در اين رابطه انجام نداد.

2015؛ آغاز رفتارهاي جنون آميز عربستان در منطقه و حمله به يمن و سهل انگاري در برگزاري مراسم حج که منجر به کشته شدن هزاران انسان بيگناه شد و متاسفانه سازمان ملل در اين رابطه سکوت پيشه کرد.

2016؛ اقدام سوال برانگيز بان کي مون در خارج کردن نام عربستان از ليست رژيم هاي کودک کش و انتقادات دامنه دار نهادهاي حقوق بشري از اين اقدام دبير کل سازمان ملل.

به گزارش مهر اين تحولات اندک و نحوه واکنش سازمان ملل به آنها و سکوت و گاها وارونه جلوه دادن حقايق از سوي بان کي مون نشان مي دهد که دبير کل سازمان ملل در 10 سال گذشته عروسکي بوده در دست قدرت هاي بزرگ و بنا به خواسته آنها اقدامات خود را به پيش مي برد.

با اين حساب نمي توان بان کي مون را فردي عادل در پست دبيرکلي سازمان ملل دانست و اگر قدرت هاي ستمگر و ثروتمند به رفتارهاي سال هاي گذشته خود ادامه دهند نمي توان انتظار چنداني از دبيرکل آتي سازمان ملل داشت مگر اينکه «آنتوني گوترس» رويه متفاوت از رويه بان کي مون در پيش بگيرد.

منبع : مهر