چه خبر - مرگ روي ريل بي تدبيري!
مرگ مرد ميانسال در ايستگاه مترو تهرانپارس! مرگ معلم نابينا در ايستگاه خزانه! مرگ دستفروش در ايستگاه گلبرگ! و حالا مرگ دختري جوان در ايستگاه مترو شادمان، کلکسيون کشته‌شدگان مترو را تکميل کرد اما مشخص نيست پايان اين داستان غم‌انگيز به کجا خواهد رسيد.شب گذشته دختري جوان در شلوغي ايستگاه شادمان، حريم خط زرد مترو را رد کرده و سرش با قطاري که در حين ورود به ايستگاه بوده برخورد مي‌کند و جان خود را از دست مي‌دهد.
خبري کوتاه اما تاثيرگذار ، حال جاي سوال است که تا به کي بايد شاهد قرباني شدن مسافران در مترو باشيم؛ مترويي که به دليل ازدحام مسافران در برخي ساعات سرويس‌دهي، چنان شلوغ است که گاهي با سلام و صلوات و خواهش و گاهي با هل دادن و دشنام بايد سوار قطار شد.
پس از مرگ معلم نابينا در ايستگاه مترو خزانه، بحث ايمن‌سازي ايستگاه‌هاي مترو با نصب درهاي شيشه‌اي در دستور کار بررسي مديريت شهري قرار دارد، اما پس از کش و قوس‌هاي فراوان به دليل هزينه بالاي نصب آن، مسوولان منصرف شده و ترجيح دادند تا هزينه گزاف نصب درهاي جداکننده شيشه‌اي را صرف توسعه مترو کنند.
ابوالفضل قناعتي عضو هيات رييسه شوراي شهر تهران در گفت‌وگو با ايسنا، ضمن تسليت به خانواده اين دختر جوان که شب گذشته جان خود را در ايستگاه مترو شادمان از دست داد، گفت: بايد حتما طرح و لايحه‌اي درخصوص نصب سيستم‌هاي ايمني و درهاي شيشه‌اي به عنوان حصار خط مترو مجددا براي بررسي به صحن شوراي شهر ارائه شود.
وي با بيان اينکه تأمين امنيت شهروندان در مترو يکي از مهم‌ترين وظايف مديريت شهري است، تصريح کرد: البته نصب درهاي شيشه‌اي جداکننده يک بار در صحن علني شوراي شهر مطرح شد اما به دليل هزينه بالاي اين عمل اعضاي شورا تصميم گرفتند به جاي درهاي شيشه‌اي اعتبار اين اقدام را صرف توسعه زيرساخت‌هاي مترو کنند، اما حالا با اين اتفاقات بايد طرحي آورده شود که همزمان با توسعه مترو، سيستم ايمني در ايستگاه‌ها نيز ارتقاء يابد.
عضو هيات رييسه شوراي شهر تهران با بيان اينکه جان مردم بسيار مهم است و بايد موانع و يا درهاي شيشه‌اي نصب شود، گفت: بايد هرچه زودتر طرح اين موضوع به شوراي شهر آورده شود تا پس از بررسي‌هاي تخصصي بتوانيم اعتبارات اين عمل را در بودجه سال 96 شهرداري در نظر بگيريم.
ازدحام مترو گويا به مساله هميشگي قطار شهري بدل شده است. ازدحامي که توپ چرايي آن همواره بين دولت و شهرداري تهران در حال رد و بدل شدن است و متاسفانه آنچه کمتر به آن توجه مي‌شود، انسان‌هايي است که در اين ميان قرباني مي‌شوند.
بارها و بارها مسوولان شهرداري تهران در سخنراني‌هاي خود از عدم توجه دولت به پرداخت قدرالسهم خود در توسعه مترو و همچنين عدم تحقق وعده دولت در تأمين 1200 واگن مترو سخنراني‌ها کردند؛ سهمي که اگر پرداخت شود شهرداري هم به جاي صرف هزينه براي توسعه زيرساخت‌هاي مترو بخشي از بودجه در نظر گرفته را براي ايمني ايستگاه‌هاي مترو به کار مي‌برد؛ اما از سوي ديگر شهرداري تهران نيز همواره از سوي منتقدانش متهم است که چرا آنقدر که به توسعه فيزيکي مترو اهميت مي‌دهد، به توليد واگن و تزريق آن به خط‌هاي مختلف بي‌توجه است و حالا در ميان وعده‌ها و وعيدهاي مسوولان، اين مسافران هستند که در ازدحام و شلوغي ايستگاه‌هاي مترو که مملو از مسافر است، جان خود را به دليل بي‌احتياطي از دست مي‌دهند و قطعا اگر تعداد واگن‌ها افزايش و سرفاصله حضور قطارها در ايستگاه‌ها کم شود، کمتر شاهد بروز حوادث اينچنيني خواهيم بود.
مشخص نيست سريال مرگ مسافران در مترو در کدام ايستگاه به پايان مي‌رسد، اما اي کاش مسوولان در مسابقه دوي متروسازي به ايمن‌سازي و تأمين امکانات لازم توجه بيشتر داشته باشند و مسافران نيز براي رسيدن به مقصد، کمي با رعايت اصول ايمني، خود و خانواده‌شان را دچار دردسر نکنند!
منبع: خبرگزاري ايسنا