بهرام ريحاني:دوربين‌هاي تلويزيون وقتي بايد باشند، غايبند بهرام ريحاني هنرمند پانتوميم که اين روزها شيمي‌درماني شرايط جسماني او را تحت‌تأثير قرار داده همچنان در تنهايي با سرطان مبارزه مي‌کند اما از تنها گذاشتن زنده‌ياد مجيد بهرامي از سوي بخشي از خانواده تئاتر دلگير شده است.
وقتي گوشي تلفن همراه خود را جواب مي‌دهد، صدايش آرام است و همراه با درد. سرفه‌هاي شديدي دارد که باعث شده دکترهاي معالج‌اش تصميم بگيرند بعد از انجام آخرين مرحله شيمي‌درماني از دوره اخير درماني، سي تي اسکن و نمونه برداري از ريه او داشته باشند.
سرفه‌هاي ريحاني در گوشي تلفن مي‌پيچد و چنان پرده گوش را به لرزه مي‌اندازد تا فراموش نشود که مبارزه با سرطان ادامه دارد و اين ماراتن بعد از مجيد بهرامي، با بهرام ريحاني حتي با ماسک اکسيژني که بايد مدام همراه‌اش باشد و مصطفي عبدالهي حتي با استندي که براي دياليز شدن در بدنش کار گذاشته‌اند، ادامه دارد.
ريحاني در فاصله کوتاه ميان سرفه‌هايي که فرياد جسمي تنها در جنگ و جدال با لشکري نامريي است، مانند سکوتي که ميان 2 نت موسيقي وجود دارد، جملاتي را بيان مي‌کند که حاکي از آرامشي است که عمرش به ضربه سرفه‌اي بند است که بدون هيچ مهلتي اضافه، گلوي ريحاني را به شدت طي مي‌کند تا به فريادي ديگر تبديل شود.
ريحاني تا به امروز هيچ درخواستي براي خود نداشته اما از کوتاهي بخشي از خانواده تئاتر براي مجيد بهرامي، کسي که ديگر در ماراتن يکجانبه با سرطان، با لبخندش او را همراهي نمي‌کند، دلگير شده و اين دلگيري به حدي است که بغض سنگيني را به او تحميل مي‌کند.
او که در بدترين شرايط جسماني باز هم اميد دارد و مخاطب خود را دلگرم مي‌کند به جمله‌اي با محتواي اينکه «سرطان بالا و پايين دارد و گاهي وقت‌ها جسم را ضعيف مي‌کند و گاهي وقت‌ها جسم را به حال خود رها مي‌کند»، خون خود را رنگين‌تر از بچه‌هايي نمي‌داند که در سکوت و تنهايي و بدون هيچ بازتاب رسانه‌اي، خاموش مي‌شوند.
سرفه‌ها ادامه دارند و برخي مواقع سکوت ميان نت‌ها کوتاه‌تر از قبل مي‌شود اما ريحاني از طرحي مي‌گويد که برخي مواقع که سرطان مجالي کوتاه دهد، نوشتن آن را بر عهده مي‌گيرد و هر چند که قلم وزنه‌اي سنگين در دستانش مي‌شود اما نوشتن از واقعيت‌هاي زندگي خود از اسفندماه سال 92 تا لحظه حاضر را رها نمي‌کند.
دوربين‌هاي تلويزيون وقتي بايد باشند، غايبند
باز هم سرفه‌ها ادامه دارند و تا ترکاندن بغض سنگيني که بر گلوي ريحاني نشسته، از ميدان به در نمي‌روند و سرانجام به مقصود خود مي‌رسند. ريحاني از تنهايي مجيد بهرامي روي تخت بيمارستان در نبود دوربين‌هاي برنامه‌اي تلويزيوني مي‌گويد که به نام تئاتر است اما هنرمندش را ناديده گرفت آن هم زماني که او نياز به ديده شدن داشت تا بداند فراموش نشده است و دلگرم شود.
او از تنهايي مجيد بهرامي مي‌گويد در نبود امضاهاي هنرمندان تئاتري که از خانه تئاتر گرفته تا خانواده‌هاي تئاتر، مي‌توانستند با نقش بستن آن‌ها به روي تکه‌هاي کاغذ، به مجيد بهرامي دلگرمي دهند.
ريحاني بيماري سرطان را لشکري نامريي از سياهي توصيف مي‌کند که بايد با دست خالي به جنگ حريفي تا مغز و استخوان مسلح رفت، تنها دلگرمي مبارز اين ستيز نابرابر حضور افرادي است که با عشقي مشترک بودن خود را ثابت کنند و عرصه را خالي نگذارند.
دست‌هايي که به سوي آسمان بلند است
او که خود تبديل به فرياد شده است و سرفه‌ها را ياراي همپايي با اين فرياد نيست، از عليرضا نادري مي‌گويد که به او يادآور شده تا دست‌هايش را هيچگاه به سوي افق دراز نکند و تنها دست‌هايش را عمود بر زمان و مکان، رو به آسمان دراز کند.
فرياد بهرام ريحاني آرام مي‌شود و گستاخي سرفه‌ها بيشتر، او سکوت ميان 2 نت را رعايت مي‌کند اما 2 نت به فاصله خود قانع نيستند. ريحاني به تنهايي خود بر مي‌گردد تا در تنهايي به مبارزه خود ادامه دهد، مبارزه‌اي که حضور در ميدانش کار آساني نيست. سرفه‌ها ادامه دارند...
گردآوري:گروه فرهنگ و هنر سيمرغ
www.
منبع:mehrnews.com
مطالب پيشنهادي:
واکنش رضا کيانيان به سرطاني که گريبان مرتضي پاشايي و مجيد بهرامي را فشرد
مجيد بهرامي بازيگر جوان سينما و تئاتر, امروز به خانه ابدي مي رود
جاني دپ، مست روي سن مراسم اعطاي جوايز سينمايي هاليوود رفت!
تسليت مهناز افشار براي درگذشت مجيد بهرامي
دلايل حميد نعمت ا...کارگردان "آرايش غليظ" براي انتخاب حامد بهاد بجاي رضا گلزار