چه خبر - يه چيزي تو همين مايه ها
فريور خراباتي: از آنجايي که صدا و سيما درکنار«سانسور مسابقات ورزشي» دستي هم بر آتش«سانسور سخنراني‌هاي دکتر روحاني» دارد و بيننده درهنگام تماشاي سخنراني رئيس جمهوري ناگهان با پخش برنامه آشپزي و طبخ آش شله قلمکار مواجه مي‌شود، بهتر است رئيس جمهوري با يک زباني صحبت کند که بزرگواران در صدا و سيما متوجه آن نشوند.بنده ابتدا به زبان انگليسي فکر کردم که دکتر روحاني نيز به آن مسلط است اما مسأله اينجاست که ما به آن مسلط نيستيم و درنتيجه صدا و سيما مجبور مي‌شود براي اين سخنراني مترجم بگذارد که معمولاً هم پسرخاله يا باجناق مدير شبکه که تا کتاب اينترچنج دو تحصيلات زباني دارد براي اين کار انتخاب مي‌شود و خلاصه نتيجه کار خوب از آب در نمي‌آيد.
بعد فکر کرديم که رئيس جمهوري با زبان محلي صحبت کنند که خب مشکل اينجاست که فقط مردم همان جا متوجه اين صحبت‌ها مي‌شوند.اما از آنجايي که ما دستي بر توليد زبان‌هاي ساختگي داريم، رئيس جمهوري مي‌تواند در سخنراني‌هايي که قرار است از صدا و سيما پخش شود، از اين زبان‌ها استفاده کند.يکي از اين زبان‌ها، زبان زرگري است که اغلب مردم با آن آشنا هستند، مثلاً زماني که رئيس جمهوري در همايش روز پزشک مي‌گويد«اگر امکان داشت قطعنامه‌ها را پاره کنيم پاره مي‌کرديم اما اين امکان وجود نداشت» خب طبيعي است که دوستان دلواپس در صدا و سيما اين جمله را بر نتابند و به جاي پخش آن، تبليغ«ماساژور» پخش کنند، اما اگر رئيس جمهوري همين جملات را به زبان زرگري بگويد تا دوستان بخواهند بفهمند چي به چي يا چي به کي هست، حق مطلب ادا شده، يعني دکتر روحاني اگر زرگري صحبت مي کرد خب سانسوري هم اتفاق نمي‌افتاد. زبان ديگري هم وجود دارد به نام زبان فلان که اسمش جالب نيست اما کاربردش خوب است و رئيس جمهوري مي‌توانست همين جمله سانسور شده را به اين زبان بگويد تا صداوسيما هم به زحمت نيفتد!
منبع: روزنامه ايران