چاپ

چه خبر - درمان هاي ناباروري و روش هاي نوين بارداري و نگراني از روش هاي نوين

با توجه به اينکه روشها جديد درمان هاي ناباروري، همراه با تحريکات و متدهايي خارج از سيکلهاي طبيعي بدن هستند بعضا مخاطرات و عوارضي نيز دارند. عوارضي که مايه نگراني بسياري از زنان در انتخاب اين روش ها براي بارداري شده است.

موارد زير، صحبت ها و نگراني هاي بانواني است که نگراني هايي براي بارداري و روشهاي درمان ناباروري دارند:

"يکي از دلايلي که من تمايلي به شروع درمان ناباروري نداشتم - جداي از هزينه هاي نجومي آن- اين بود که مي ترسيدم از اينکه چه اتفاقي براي من خواهد افتاد زماني که شروع به وارد کردن تمام آن مواد شيميايي به بدنم بکنم؟ هورمونها براي افزايش ميزان توليد تخمک براي اينکه مرا مستعد بارداري کنند(تخمک گذاري کند) و دوره ماهيانه را تنظيم کنند. بنظر يک مقداري زياد مي آمد، خصوصا اينکه باروري يک رشته نو بحساب مي آيد و در مراحل اوليه خود است و کسي نمي داند که چه عوارض و اثراتي خواهد داشت.

به همين دليل است که من از شروع درمان طفره رفتم.(به همين دليل و دليل ديگر اينکه من قبلا به طور طبيعي باردار شده بودم). ابتدا با تکنيک IUI(کاشت اسپرم در رحم از طريق تزريق آن توسط يک پمپ مخصوص به درون رحم) شروع کردم (که هرگز جواب نمي دهد ) سپس به روش محرک حداقلي IVF روي آوردم(روش معروف به باروري در لوله آزمايش که فرآيند باروري را در شرايط آزمايشگاهي در آزمايشگاه هاي مخصوص انجام مي دهند) که در اين روش از مواد دارويي کمتري استفاده مي شود و تعداد کمتري تخمک توليد مي کند.(که ظاهرا بهترين روش است).

پس از همه اين ها و عدم کارآيي آنها، به روشهاي درماني کاملا محرک، روي آوردم، اما نگران اثرات اين درمان ها بر خودم و فرزندم هستم.

يک روز افراد صحبت هايي درباره بچه هاي بدنيا آمده از روش IVF مي کنند که مثلا انها باهوش نيستند، رشدشان با تاخير انجام ميشود، ابتلا به اوتيسم در آنها بالا رفته است و از اين قبيل صحبتها و روز بعد هم يک نفر آنها را رد مي کند"

اينها قسمتي از نگراني ها و دغدغه هايي است که بسياري از بانوان و مادران در استفاده از روشهاي نوين باروري دارند، اما آيا اين نگراني ها بجاست؟

مطاله اخير بر تمامي دستورالعملهاي IVF در موسسه باروري و- Embryology- رويان شناسي(علوم مطالعه بر جنين و رويان) دلالت بر اين دارد که، زناني که تحت درمان اين روش باروري قرار گرفته اند، 37 درصد شانس بيشتري براي ابتلا به سرطان تخمدان دارند. البته بيشتر آناليز ها نشان مي دهد که افزايش احتمال ابتلا به سرطان تخمدان به زناني مربوط است که به درمانهاي باروري در ابتدا نياز داشته اند نه فقط خود درمان IVF به تنهايي.

در تحقيق ديگري که در نوامبر سال 2015 در امريکا تحت عنوان" سرطان در زنان پس از دريافت کمک از تکنولوژي هاي توليد مثل" انجام شده و درباره مشکلات باروري و نازايي بحث کرده است، حدود 53 زن را مورد بررسي قرار داده اند که بدون درمان قبلي تحت درمان IVF قرار گرفته اند. اين زنان به طور معناداري در آمار بدست آمده، درصد قابل توجهي از کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان ها، سرطان سينه و سرطانهاي مرتبط با ارگانهاي تناسلي بانوان و همچنين خطر کمتري در ابتلا به سرطانهاي غدد و رحم را البته نه به طور معنادار، داشتند. خطر ابتلا به سرطان تخمدان و ملانوما (اگزما و کبودي هايي بر روي پوست) نيز در بين اين زنان بالا بود، البته نه به طور معنادار.

نتيجتا زناني که درمان هاي بارداري تلفيقي با استفاده از دارو، باروري هاي مصنوعي، ابزارهاي تزريق و روشهايي مانند IVF که به آنها روش هاي ART گفته مي شود را شروع کرده اند، ريسک بزرگ تري براي ابتلا به سرطان را تا حدود 5 سال بعد از آن نسبت به ديگر افراد يا زناني که از اين روش ها استفاده نکرده اند، ندارند.