چاپ

چه خبر - سفر مجردي مردان متاهل

سوال کاربر :

من و شوهرم هردو شاغل هستيم. تا حالا باپول مان هم خانه خريديم، هم خودرو. من با پس اندازي که داشتم کل لوازم خانه را عوض کردم، حالا که قسط هايمان دارد تمام مي شود شوهرم مي گويد که مي خواهد براي خوش گذراني به خارج از کشور برود. مي گويم باهم برويم ولي او مي گويد آنجا، جاي زن نيست. هنوز در اين 16سال زندگي برايم يک جفت جوراب نخريده. من صادقانه زحمت کشيدم و خرج کردم حتي برايش لباس خريدم و باتمام سختي هاي زندگي ساختم ولي نمي توانم به اين فکرکنم يک روزشوهرم به خارج از کشور برود و من را با خودش نبرد. دارم کم کم به فکر طلاق مي افتم. خسته شدم ازبس سراين موضوع بحث کرديم. يک دختر13ساله هم دارم. دلم خيلي برايش مي سوزد، آخر او هم در قسط هاي ما شريک بود. هر چه دلش خواست ما گفتيم قسط داريم و اين بچه شرايط را تحمل کرد ولي شوهرم به اين چيزها فکر نمي کند.

پاسخ کارشناس :

مخاطب گرامي، اول از هر چيزي بابت اين که در تمام مراحل زندگي همراه و همگام همسرتان بوده ايد، به شما تبريک مي گويم چرا که لازمه زندگي مشترک، شريک بودن در مشکلات نيز است.

مسئوليت پذيري شوهرتان را کم کرده‌ايد

اما در مورد اين که بيان کرديد تمام درآمدتان را در زندگي خرج کرده ايد بايد بگويم نه من و نه هيچ فرد ديگري نمي توانيم بگوييم کار شما درست بوده يا نه؛ زيرا هر فردي طرز فکر و روش خاص خودش را در زندگي دارد؛ اما به نظر من شما نمونه يک زن مسئوليت پذير و فداکار هستيد؛ فقط يک بي احتياطي کوچک کرديد که اين عطوفت شما باعث شده از ميزان مسئوليت پذيري همسرتان کم شود و در نتيجه اعتماد شما به همسرتان که انتظار داريد به عنوان يک حامي براي شما باشد، کم شده و يکي از دلايل مشکل شما همين است.

گام هاي کسب اعتماد به شوهرتان

اما درباره مشکلات سفر شوهرتان که مطرح کرديد بايد بگويم اعتماد يکي از اساسي ترين مسائل در زندگي مشترک است و داشتن يا نداشتن اعتماد، عامل تمام موفقيت ها، شکست ها و مشکلات بي شمار از جمله تنها مسافرت رفتن و ... است. براي اين که به همسرتان اعتماد کنيد و مطمئن شويد که او به شما وفادار است بايد از خودتان شروع کنيد. آيا شما شرط وفاداري را مي‌دانيد؟ اگر شما و همسرتان اصول وفاداري را بشناسيد دليلي ندارد که با هراس ازدست دادن، بدبيني و شک و دودلي زندگي کنيد. در ادامه راهکارهايي براي حل مشکلتان مطرح مي شود.

گام اول؛ از خودتان شروع و اعتماد کنيد

شک و ترديد نسبت به همسرتان او را خائن نمي‌کند اما هرقدر شما به همسرتان بدگمان باشيد به همان نسبت به رابطه عاطفي‌ که با او برقرار کرده‌ايد، آسيب مي‌زنيد. اگر هر دوي شما حدود و مرزهاي رابطه را مشخص کنيد و در همان محدوده گام برداريد به راحتي مي‌توانيد به يکديگر اعتماد کنيد. وفاداري، اعتماد و باور، شما و همسرتان را در يک زندگي آرام و مطمئن قرار مي‌دهد. اگر مي‌خواهيد زندگي مستحکم و قابل اتکايي داشته باشيد خودتان بايد آن را اين گونه بسازيد.

گام دوم؛ بپذيريد که تنها نيستيد

شما يک زوج هستيد و نسبت به شريک زندگي تان مسئوليت و تعهداتي داريد حتي اگر بخشي از اين تعهدات را خوشايند ندانيد. اگر راه محبت و عشق ورزيدن به همسرتان را بلد نباشيد هميشه نگران خواهيد بود چون شما خوب مي‌دانيد او از چشمه محبت شما سيراب نمي‌شود. پس اگر راه ابراز علاقه و محبت را بلد نيستيد سعي کنيد آن را بياموزيد. توجه به ظاهر، جملات عاشقانه و به آغوش کشيدن را بياموزيد تا اعتماد بيشتري به رابطه زناشويي تان پيدا کنيد.

گام سوم؛ همسرتان را کنترل نکنيد

بيش از اندازه کنجکاوي کردن و نگران بودن، نشانه تعهد و مسئوليت شما نسبت به همسرتان نيست. همين که مدام از همسرتان بپرسيد کجا بودي؟ چي پوشيدي؟ چي خوردي و چرا ديرآمدي، زنگ خطري براي رابطه شماست. بين رفتارهايي که نشان دهنده کنترل بيش از اندازه همسرتان است و رفتارهايي که نشانه توجه و حمايت است تفاوت قائل شويد. طوري رفتار کنيد که همسرتان احساس نکند شما او را تحت سلطه خود گرفته‌ايد تا به طور مثال، درخواست تنهايي سفر رفتن ندهد. مخاطب گرامي، هرچند بايد از شوهرتان هم درباره دلايل اش در مورد تنهايي سفر کردن، سوالاتي پرسيده شود اما به نظر مي رسد با رعايت موارد مطرح شده، کمتر پيش بيايد که يکي از زوجين خواستار تنها مسافرت رفتن براي خوشگذراني در خارج از کشور باشد.

دوست گرامي! احساسات شما را درک مي‌کنيم. نکاتي درباره خود شما قابل توجه است: اين که احساس مي کنيد در زندگي فداکاري هايي کرده ايد که حالا با اين نوع مواجهه همسرتان گمان مي کنيد اصلا ديده نشده اند. همان طور که کارشناس محترم بيان کرده اند بخشي از عوامل مشکل فعلي شما همين نوع رفتار در طول زندگي مشترک بوده است. در واقع هر کدام از ما تصويري از خود به ديگران نشان مي دهيم که به آن ها مي آموزيم چطور با ما رفتار کنند. ارائه تصوير از خودگذشتگي، همراهي هاي هميشگي بدون کمترين چشمداشت و توقع و ... شايد به همسرتان آموخته باشد که شما مطالبه اي از او نداريد، تصميمات وي را مي پذيريد و همراهي مي کنيد. از طرف ديگر زوجين در زندگي مشترک به همسر نياز دارند نه به موجودي که همواره براي آن ها از خودگذشتگي کند. البته ايثار و همراهي و گذشتن از خواسته هاي فردي در راستاي اعتلاي زندگي مشترک بسيار ستودني است ولي هرکاري اصول خود را دارد و بايد در جايگاه و شرايط خود شکل بگيرد تا کارکرد متعالي و اثربخش خود را داشته باشد وگرنه ممکن است خود به آسيبي ديگر تبديل شود. بنابراين بايد نگاهي دوباره به خود و نقشي که در زندگي مشترک داريد، بيندازيد. اما اين که همسرتان تنهايي به سفر برود، نگراني هايي را براي شما به وجود آورده است که بخشي از آن در پاسخ مشاور محترم لحاظ شده است و توجه شما را به آن ها جلب مي کنيم.

ممکن است بخشي از احساس شما از رفتن وي به سفر آن هم تنهايي وبه قصد خوش گذراني، همين ناديده گرفتن شما و فرزندتان و بي پاسخ گذاشتن همراهي هاي دشوار چندين ساله شما با وي باشد. کاملا حق داريد که از اين فرآيند ناراحت و دلتنگ شويد؛ ولي بهتر است به جاي غصه خوردن و فروخوردن اين احساس سخت و بغض افزا، هر چه زودتر با همسرتان در يک فضاي ويژه و در زماني که از قبل با وي هماهنگ کرده ايد؛ (پيشنهاد ما بيرون رفتن دو نفره از منزل در محلي خوب و مناسب است) گفت و گو کنيد. احساسات تان را شفاف به او بگوييد، همراهي هاي عميق خود و فرزندتان را به او يادآوري کنيد و مخصوصا از اين که تنهايي به چنين سفري مي رود، احساس تان را بيان کنيد. فراموش نکنيد احساس خود را در جملاتي که با «من» شروع مي شوند، بيان کنيد و افکار و قضاوت هايتان را بيان نکنيد مثل اين که «تو خيلي خودخواهي که ...» در نهايت هرگونه تغيير در رفتار همسرتان را با تغيير از خود آغاز کنيد، حتما تأثير اين تغيير را خواهيد ديد.

منبع : khorasannews.com