چاپ

افسردگي فقط يک خلق و خوي منفي نيست، بلکه يک بيماري است. اين بيماري با علام دقيقي مشخص مي شود. نشانه هاي بيماري افسردگي دقيقاً کدامند؟

علايم افسردگي

افسردگي با 9 معيار دقيق تعريف مي شود. اين معيارها براساس محورهاي چهارگانه DSM هستند که مشخصه هايي جهاني و تعريف شده اند.

1) خلق و خوي افسرده.

براي اطلاق افسرده بودن به فرد، او بايد تمام روز و تقريباً هر روز اين حالت را داشته باشد. اين خلق و خوي افسرده توسط خود شخص با احساس اندوه، پوچي و افسردگي حس مي شود يا توسط اطرافيانش مشاهده مي گردد. در ميان کودکان يا بزرگسالان، اين خلق و خو مي تواند با تندخويي بروز پيدا کند.

2) بي علاقگي يا لذت نبردن از فعاليت هايي که معمولاً لذت بخش و جالب اند.

اين نشانه هر روز و عملاً براي تمامي فعاليت ها ديده مي شود.

3) حس خودکم بيني يا احساس گناه بيش از حد و نامتناسب.

اين احساس تقريباً هميشه و تقريباً هر روز حضور دارد.

4) داشتن ايدۀ خودکشي به طور مکرر، خواه با نقشه يا بدون نقشۀ دقيق يا با اقدام به خودکشي.

فکر به مرگ (مثلاً گفتن «من ترجيح مي دهم که مرده باشم») نيز از اين دسته محسوب مي شوند.

5) مشکلات خواب. ممکن است به شکل بي خوابي يا پرخوابي بروز کند.

اين مشکلات هر روز در ميان افراد افسرده ديده مي شود.

6) آشفتگي يا کندشدن رواني - حرکتي.

اين نشانه نيز هر روز حضور دارد که يا توسط خود فرد افسرده گزارش مي شود يا اطرافيانش مشاهده مي کنند. در افسردگي، حرف فقط بر سر يک احساس بي قراري يا کندشدگي ساده نيست، بلکه اين آشفتگي يا کندشدگي قابل ملاحظه و مشهود است.

7) مشکلات اشتها که هم به شکل بي اشتهايي و کاهش وزن و هم بالعکس

با افزايش اشتها و اضافه شدن وزن مي تواند روي دهد. اين مشکلات بدون رژيم گرفتن به وجود مي آيند.

8) مشکلات تمرکز.

اين مورد اغلب با مشکل در انديشيدن و حتي ترديدهاي تکراري ظاهر مي شود. پديده اي قابل مشاهده و روزانه است و تنها احساس عدم موفقيت در متمرکز شدن نيست.

9) احساس روزانه خستگي يافقدان انرژي.

براي مطرح کردن افسردگي با يک تشخيص جدي، بايد حداقل 2 مورد از 4 مورد اول در شخص ديده شود. و در ادامه، در افسردگي حداقل 5 مورد از اين 9 معيار يافت مي شوند.

اگر دقت کرده باشيد ديده ايد که در اين ليست علائم، با سماجت و پافشاري تأکيد شده که علائم بايد هر روز و در تمام طول روز مشاهده شوند. اين به اين معناست که هر يک از ما ممکن است در روز ساعات يا دقايقي را با خلق و خوي افسرده پشت سر بگذارد. اين حالات ممکن است که بر حسب اتفاقات زندگي براي همه پيش بيايد. اما معني اش اين نيست که فرد افسرده است. حال آنکه فرد افسرده در اين حالت غرق مي شود و به راحتي بيرون نمي آيد.
هنگامي که نشانه هاي يک افسردگي واقعي را در خود ديديد، مهم است که به خودتان کمک کنيد. مطمئناً براي اين بيماري، درمان هاي دارويي و البته درمان هاي مکمل غير دارويي (روان درماني، ورزش، استراحت، تغييرات ضروري در شکل و قالب زندگي و کار و...) وجود دارد.

تهيه و ترجمه: گروه سلامت سيمرغ

اختصاصي سيمرغ