اختلالات خوردن از جمله آنورکسيا و بوليميا مشکلات جدي هستند و بايد همانند هر بيماري ديگري تشخيص داده شده و تحت درمان قرار بگيرند.
اختلالات خوردن، بيماري مدل ها: آنورکسيا و بوليميا
اختلالات خوردن يکي از معضلاتي است که در بسياري از خانواده ها اتفاق مي افتد اما زياد درباره آن صحبت نميشود. ميليونها نفر در امريکا هر ساله تحت تاثير اين اختلال قرار ميگيرند و بيشتر آنها (90%) دختران نوجوان و جوان هستند. اختلالات خوردن که به ندرت درباره آنها صحبت ميشود، در 5% از جمعيت دختران نوجوان ايجاد ميشود.
چرا زنان جوان و نوجوان تا اين حد مستعد اختلال خوردن هستند؟
مطابق گزارش موسسه ملي سلامت روان امريکا، علت آن اين است که در اين دوره از زندگي، در مورد زنان بيشتر احتمال دارد که رژيم لاغري بگيرند تا لاغر شوند يا وزن خود را حفظ کنند و يا رژيمهاي سرسخت را امتحان کنند. برخي ورزشها مانند ژيمناستيک و برخي شغلها مانند مدل بودن نيز خطر تقويت نياز وسواسي به حفظ تناسب اندام را به همراه دارند، حتي اگر به معني پاکسازي و يا به طور کل غذا نخوردن باشد.
سه نوع اصلي اختلالات خوردن عبارتند از:
- آنورکسيا (بي اشتهايي عصبي)
- بوليميا (پرخوري عصبي)
- اختلال پرخوري
آنورکسيا (که به عنوان بي اشتهايي عصبي يا بي اشتهايي رواني نيز شناخته ميشود) به وضعيتي گفته ميشود که فرد چون معتقد است اضافه وزن دارد، به خود گرسنگي ميدهد؛ اگر حداقل 15 درصد کمتر از وزن طبيعي داشته باشيد و به شيوه گرسنگي سعي در کاهش وزن داريد، احتمالا از اين اختلال رنج ميبريد.
بوليميا (که به پرخوري عصبي با پرخوري رواني نيز شناخته ميشود) با خوردن زياد و سپس وادار کردن خود به استفراغ، سوء استعمال مسهلها يا ديورتيکها، تنقيه يا ورزش وسواس گونه شناخته ميشود. اين شيوه خارج کردن کالري از بدن (کالري ناشي از مصرف زياد غذا)، اغلب پاکسازي (purging) ناميده ميشود. فردي که از اين اختلال رنج ميبرد، ممکن است سالها بيماري اش تشخيص داده نشود چون وزن او اغلب طبيعي است. پاکسازي و پرخوري، اغلب به صورت راز باقي مي مانند و فرد از رفتار خود شرمگين است. اين اختلال، شايعترين اختلال خوردن است.
اختلالات خوردن مشکلات جدي هستند و بايد همانند هر بيماري ديگري تشخيص داده شده و تحت درمان قرار بگيرند. اگر اين وضعيتها ادامه پيدا کنند و درمان نشوند، ميتوانند در آينده به عوارض جدي منتهي شوند که تهديد کننده زندگي هستند. درمان اختلالات خوردن تقريبا هميشه شامل درمان رفتاري شناختي و يا روان درماني گروهي است. داروها نيز ميتوانند مفيد بوده و در صورتي که همراه با روان درماني باشند، در درمان اين اختلالات کمک کنند. اگر فکر ميکنيد خودتان يا عزيزانتان از اختلالات خوردن رنج ميبريد، حتما کمک بگيريد. همين که متخصص سلامت روان، تشخيص مناسبي صورت دهد، چنين اختلالاتي به سهولت قابل درمان بوده و اغلب ظرف چند ماه معالجه ميشوند.
فردي که دچار اختلالات خوردن است، نبايد خود را به خاطر آن سرزنش کند. اين اختلالات به واسطه ارتباط پيچيده فاکتورهاي اجتماعي، زيست شناختي و روان شناختي ايجاد ميشوند و اين رفتارهاي آسيب رسان را موجب ميگردند. مهمترين چيز اين است که هر چه سريعتر اين رفتارها را شناخته و با کمک متخصص متوقف کنيد و مسير بهبودي را در پيش بگيريد.
تهيه و ترجمه : گروه سلامت سيمرغ
اختصاصي سيمرغ