چاپ

چه خبر - سردرگمي دختر 34 ساله از خواستگارانش

سوال کاربر :

خانمي 34 ساله و مجردم. خواستگارهاي زيادي داشتم و در حال حاضر چند نفر از من خواستگاري کرده اند که همسرشان را طلاق داده اند و داراي فرزند هستند. به نظر شما درست است با شخصي که همسرش را طلاق داده و از خودم کوچک تراست، ازدواج کنم؟ ياشخصي که مجرد است و در تحقيقاتي که انجام داديم، متوجه شديم 15 سال پيش معتاد بوده و ترک کرده است؛ اما خانواده اش اين موضوع را انکار مي کنند. با بعضي از خواستگارهايم به تفاهم مي رسيم، ولي مي روند و ديگر برنمي گردند. تصميم گيري سخت شده است. ترسم زياد شده و اعتماد نمي‌کنم از بس دروغ شنيده ام.

پاسخ کارشناس :

اول و آخر سوال متفاوت است. در ابتدا صحبت از ازدواج با فردي است که همسرش را طلاق داده و داراي فرزند است ولي بعد در مورد فردي که سنش از شما کمتر است سوال کرده ايد که شايد منظورتان اين است که فردي که طلاق گرفته و فرزند هم دارد، در عين حال سنش هم از خودتان کمتر است؛ به هر حال پاسخ من اين است : کيفيت ازدواج و سازگاري شما با چنين ازدواجي به رابطه محبت آميز بين زن و شوهر، همکاري والد تني و تمايل به پذيرفتن همسر تازه والد بستگي دارد؛ ولي در کل چون روابط والد ناتني-فرزندخوانده به سختي برقرار مي شود، ميزان طلاق در زوج هايي که فرزندخوانده دارند بيشتر از زوج هاي بدون فرزندخوانده است.

متاسفانه مادران ناتني خيلي بيشتر احتمال دارد دچار تعارض و مشکلات شوند و وضعيت ناپدري ها بهتر است. عموماً چند سال طول مي کشد که شما ارتباط و آسايشي مشابه خانواده هاي تني متلاشي نشده را به وجود بياوريد. درباره افرادي که طلاق گرفته اند مشکلاتي مثل اضطراب، افسردگي و رفتارهاي بي فکر، بيشتر ظرف مدت دو سال کاهش مي يابد، لذا هر چه زمان گذشته باشد، احتمالا در وضعيت مناسب تري از لحاظ رواني هستند و اين مي تواند در موفقيت رابطه و ازدواج مهم باشد و در اين راه آموزش زندگي خانوادگي و مشاوره زناشويي براي شما و فرد مطلقه کمک کننده خواهد بود تا بهتر سازگار شويد.

ازدواج با فردي که سابقه اعتياد داشته و ترک کرده و حداقل 2 سال از پاکي کامل وي گذشته باشد و علاوه بر آن به کارکردهاي طبيعي خود برگشته باشد يعني مثل ساير افراد کار ‏کند و روابط اجتماعي مناسب برقرار ‏کند، مشکلي ندارد و با او بايد مثل کسي برخورد کرد که مواد مصرف نمي کند. منظورم اين است که بايد به موارد ديگر توجه کنيد و مصرف مواد در گذشته به تنهايي علت رد کردن شما نباشد، مگر اين که خودتان به هيچ وجه دوست نداريد اين کار را بکنيد.درباره اين که خانواده انکار مي کنند زياد نگران نباشيد؛ اين واکنش طبيعي و چه بسا مثبت باشد، سعي کنيد با خود آن فرد وارد صحبت و بررسي زندگي وي در زمان حال شويد تا بتوانيد تصميم بگيريد. در نهايت بهتر است با يک روان شناس در ارتباط باشيد، خودتان را در شرايط آرام تري قرار دهيد تا بتوانيد تصميم بهتري بگيريد.

منبع : khorasannews.com