چه خبر - روزنامه هفت صبح - فريده عطارزاده: «در کدام منطقه ترکيه خانه مي خواهيد؟ همان مناطقي که سريال هاي حريم سلطان و فاطما گل فيلمبرداري شده است؟» شايد باور کردنش سخت باشد اما اين جمله اولين جملاتي است که در تماس با يک آژانس خريد خانه در ترکيه به ما گفته شد! حدود 10 سال پيش بود که خريد خانه براي دريافت اقامت دوبي به شدت روي بورس بود وب سياري از مردم تحت تبليغات وسوسه انگيز و حضور برخي چهره هاي مشهور در تبليغات ماهواره اي، اقدام به خريد اين خانه ها کردند.

فقط چندسالي زمان نياز بود تا همه روياهاي آن افراد نقش بر آب شود. يا خانه هاي آن ها توقيف شد و يا نتوانستند اقامت بگيرند. حالا نوبت به کشور ترکيه رسيده است. از پنج سال پيش بود که با اوج گرفتن سريال هاي ترکيه اي، تبليغات براي خريد خانه در ترکيه و دريافت اقامت در اين کشور آغاز شد. از حدود دو سال تاکنون، اين تبليغات به نهايت خود رسيده و در لا به لاي برنامه هاي مردم پسند ماهواره اي، شاهد ادعاهاي عجيب و غريب در مورد خريد ملک در ترکيه و اقامت در آن کشور هستيم. منظورمان از عجيب و غريب آن است که هر بيننده اي با مشاهده اين تبليغات گمان مي برد در ظرف مدت کوتاهي مي تواند هم ملک بخرد و هم اقامت خود را دريافت کند.



از سوي ديگر، چند روزي است که خبر آمده ترکيه از نظر تورم مسکن در جهان اول شده و قيمت ها نيز در 5 سال حدود دو برابر افزايش پيدا کرده است. با اين وجود همچنان بازار خريد و درخواست براي اين خانه ها داغ است. براي آن که از جزييات خريد خانه در ترکيه اطلاعات بيشتري به دست بياوريم، با چند آژانس مسافرتي و خريداران خانه در ترکيه گفت و گو کرديم. اي گرفتن اقامت يا خريد خانه به همين آساني است؟ کدام مناطق گران تر است و کدام مناطق ارزان تر؟ ابتدا اصل خبر را بخوانيد.

خبرگزاري بلومبرگ چنين خبري را منتشر کرده است: «در نگاه نخست، بازار مسکن ترکيه که بهترين عملکرد را در بين بازارهاي مسکن دنيا داشته، نشانه هاي چنداني حاکي از يک حباب در آستانه ترکيدن را از خود نشان نمي دهد. وابستگي به وام ها پايين است و مالکان خانه ها در ترکيه به دليل افزايش سريعتر قيمت مسن نسبت به ساير کشورها در سال گذشته به صورت منظم در حال بازپرداخت وام هاي خود هستند. در حال حاضر که ساخت و سازها در ترکيه افزايش يافته تا سهم بيشتري از سرمايه گذاري در اين کشور را نسبت به چين تشکيل دهد، بيشتر اين سازندگان خانه هستند که با ريسک مواجه اند تا خريداران.

براساس گزارش اتحاديه بانکداري ترکيه، سهم توسعه دهندگان بخش مسکن ترکيه از وام هاي گرفته شده به شدت افزايش يافته و در حال حاضر به بيش از هر زمان ديگري در طي يک دهه گذشته رسيده و تقريبا يک پنجم کل وام هاي اخذ شده توسط اشخاص حقوقي را تشکيل داده است. با افزايش سهم استقراض در توسعه بخش مسکن ترکيه، سهم اين صنعت از وام هاي بازپرداخت نشده در طي 5 سال گذشته تقريبا دو برابر شده است.



سازندگان براي بالا نگه داشتن فروش ها، به خريداران کمک مي کنند تا هزينه هاي خود را تسويه کنند. براي مثال، در طرح توسعه اي 1.5 ميليارد دلاري مسلک 1453 در استانبول، توسعه دهنده به خريداران پيشنهاد مي کند که به جاي دريافت 25 درصد سپرده که حداقل سپرده مورد نياز در وام هاي بانکي است، 10 درصد سپرده دريافت کند و نرخ هاي بهره اي زير نرخ بازار دريافت نمايد.

موگول علي اوگالوغلو، توسعه دهنده پروژه مسلک مي گويد، در حالي که نرخ بهره در وام هاي مسکن افزايش يافته، شرکت ها حاضر شده اند از مقداري از سود خود بگذرند تا زندگي براي خريداران آسانتر شود. فروش براي اين بخش از اهميت بالايي برخوردار است. بنابراين اين نوع حمايت ها از خريداران کاملا طبيعي است. قيمت مسکن در ترکيه در طي 5 سال گذشته دو برابر شده و در سال 2015 نيز رشدي 18 درصدي را تجربه کرده که اين رقم رشد از نظر شاخص قيمت مسکن جهاني نايت فرانک بالاترين رقم رشد قيمت محسوب مي شود.»

قيمت هاي رنگارنگ

تصور خريداران ايراني از خريد خانه در ترکيه و شهر استانبول، عموما ميدان تقسيم، خيابان استقلال و محله اکساراي است. دليل هم ساده است. ايراني ها در سفرهاي خود که به قصد خريد يا تفريح به استانبول مي روند، معمولا جز محله هاي فوق، جاي ديگري را نمي بينند. بنابراين در زمان خريد خانه، اولين گزينه اي که به ذهنشان مي رسد همين محله هاست، در حالي که اين مناطق جزو محله هاي مرکزي، توريستي و شلوغ استانبول محسوب شده و ذهن عاقل حکم مي کند که در چنين مناطقي نبايد خانه خريد.

با يکي از آژانس هاي مسافرتي تماس گرفتيم و از آن ها در مورد خانه ها و قيمت ها پرسيديم. متصدي پشت خط اولين جمله اي که به ما مي گويد، اين است: «در کدام منطقه ترکيه خانه مي خواهيد؟ همان مناطقي که سريال هال حريم سلطان و فاطما گل فيلمبرداري شده است؟» قاعدتا از اين که در ابتداي مکالمه و بدون هيچ گونه آشنايي قبلي و مقدمه چنين جمله اي را بشنويم، جا مي خوريم. از او مي پرسيم در کدام مناطق اين فيلم ها فيلم برداري شده که توضيح مي دهد محله هاي Sariyer، Beykoz، Besiktas جزو مناطقي هستند که اکثر فيلم ها در آن جا فيلمبرداري شده و به همين دليل قيمت خانه در اين مناطق بيشتر است!



گران ترين ها و ارزان ترين ها کدام هستند.

* در شهر استانبول پنج محله گران قيمت وجود دارد: Bakirkoy، Beyoglu، Sariyer، Besiktas، Beykoz. قيمت خانه در اين محله ها از مترمربعي 9 هزار لير وجود دارد تا 4500 لير. يعني از حدود متري 11 ميليون و پانصد هزار تومان تا متري 5 ميليون و 700 هزار تومان. درواقع براي خريد يک خانه 100 متري مبلغي بين 500 ميليون تا يک ميليارد و 10 هزار تومان نياز است. اين محله ها اکثرا در مناطقي از شهر استانبول قرار دارند که کمتر در معرض هجوم توريست ها و شلوغي ها قرار دارند. هرچه از مرکز شهر دور شويد و به قسمت جنوبي يا شمالي شهر برويد، قيمت ها گران تر مي شود.

* در شهر استانبول پنج محله ارزان قيمت وجود دارد: Avcilar، Silivri، Esenyurt، Arnavutkoy، Beylikduzu. قيمت خانه در اين مناطق از متري 1200 لير آغاز شده و تا دو هزار لير مي رسد. يعني از متري يک ميليون و 500 هزار تومان تا دو ميليون و 500 هزار تومان درواقع براي خريد يک خانه 100 متري، مبلغي بين 150 ميليون تومان تا 250 ميليون تومان مورد نياز است. اين محله ها اکثرا در حاشيه هاي شهر استانبول قرار دارند و خانه ها قديمي سازتر هستند.

* در مناطق مرکزي استانبول و يا محله هاي معروف مانند تقسيم، آکساراي و... عموما خريد و فروشي صورت نمي گيرد. اکثرا مکان ها يا به هتل ها و مسافرخانه ها داده شده و يا فروشگاه و پاساژ ساخته شده است. اگر هم خانه اي در اين محله ها پيدا کرديد، اکثرا بسيار قديمي ساز هستند و قيمت آن ها بين گران ترين و ارزان ترين ها است.



چيزهايي هست که نمي دانيد

در تبليغات ماهواره اي و يا صحبت هايي که با مشاوران املاک مي کنيد، همه چيز را به شما نمي گويند و چند حقيقت مهم را از شما پنهان مي کنند. در اين جا از همه آن ها براي شما رمزگشايي مي کنيم.

1- در ترکيه زمين و ملک کاملا دو بحث جداگانه هستند. در قوانين ترکيه، فقط خانه ها اجازه فروش به اتباع خارجي دارند و زمين ها به هيچ عنوان به نام خريدار قرار نمي گيرد. اين يکي از نکات مهمي است که از شما پنهان مي شود. فرض کنيد شما خانه مورد نظر خود را خريده و در آن ساکن شده ايد. اگر دولت ترکيه در هر زمان و به هر دليلي بخواهد خانه را از چنگ شما دربياورد، به راحتي و با چند قوانين حقوقي اين کار را انجام مي دهد.

2- به دست آوردن اقامت يکي ديگر از نکاتي هست که به شدت روي آن تبليغ مي شود اما کمتر کسي از جزييات آن خبر دارد. «حيدر نصرالهي» يکي از افرادي است که از حدود 5 سال پيش در ترکيه خانه خريده اما هنوز نتوانسته اقامت بگيرد. او در توضيح اين مورد مي گويد: «در زماني که خانه را خريدم به من گفته شد تا چند ماه بعد اقامت اين کشور به دست من مي رسد اما تاحالا چنين موضوعي اتفاق نيفتاده است.

اين جا پروسه اقامت کاملا جداگانه است. در حدود دو، سه سال پروسه بررسي درخواست شما از لحاظ فردي، خانوادگي، امنيتي و... چک مي شود. پس از آن ميزان سرمايه شما در کشور خودتان و کشور ترکيه خواسته مي شود و طبق آن رتبه بندي مي شويد. در نهايت هم به شما گفته مي شود اگر مي خواهيد اقامت خود را نهايي کنيد، حتما بايد يک شريک تجاري اهل ترکيه پيدا کرده و با او همکاري کنيد. درواقع همان پروسه اي که به صورت عادي براي دريافت اقامت طي مي شود، در اين جا هم طي شده و خريد خانه امتياز خاصي براي دريافت اقامت محسوب نمي شود.»



3- مورد سوم نيز همان کلاهبرداري هاي هميشگي است. موارد زيادي ديده شده که آژانس هاي واسطه يک خانه را به چند نفر فروخته اند و يا خانه اي اجاره اي را با قيمت و عنوان فروشي به متقاضيان فروخته اند. خريداران پس از آن که به کشور مقصد مي روند، تازه متوجه مي شوند چه کلاه گشادي بر سرشان رفته و به علت عدم تسلط بر موارد حقوقي نمي توانند پول هاي خود را پس بگيرند.

در گذشته کدام کشورها روي بورس بودند؟

4 هزار و 50 ميليارد تومان. اين رقم سرمايه گذاري ايراني ها در دوبي در سال 2012 بود. آماري رسمي که در جزييات آن آمده عمده اين سرمايه در بخش زمين و املاک اين اميرنشين کوچک متمرکز شده بود. پيش از اين هم بارها ايرانيان اشتهاي پايان ناپذير خود را در خريد زمين و ملک ثابت کرده بودند. ارمنستان، جمهوري آذربايجان و حتي مالزي کشورهايي هستند که ايراني ها براي خريد زمين هايشان هجوم برده اند. تا حدي که گاهي باعث افزايش قيمت کاذب ملک در کشور مقصد هم شده اند. مثلا در اواسط دهه هشتاد حضور چشمگير ايراني ها در بازار املاک ارمنستان قيمت يک آپارتمان ساده را از 5 هزار دلار به 30 زهرا دلار رسانده بود، يعني 6 برابر!

بعضي کارشناسان اقتصادي در آن زمان معتقد بودند اين کار ايراني ها در آن زمان کاملا توجيه عقلي داشت. چون مثلا در کوالالامپور مالزي نرخ تورم سالانه حدود 5درصد اما املاک سالانه رشدي 23 درصدي داشت. يعني رشد قيمت املاک 5 برابر نرخ تورم بود و بنابراين باعث تشويق ايراني ها براي خريد ملک در دوبي مي شد.

http://www.CheKhabar.ir/News/27237/تمام دروغ هاي تبليغات خريد خانه و اقامت در ترکيه