چاپ

چه خبر - نظر ماني حقيقي درباره دوزاري خواندن خبرنگاران

ماني حقيقي حالا به بهانه گفتگو درباره دو فيلم “50 کيلو آلبالو” و “اژدها وارد ميشود” از اين گفته که منظورش از “دوريالي” خبرنگاراني بوده که سوالاتي خاص را از ليلا حاتمي پرسيده اند بدون اينکه وضعيت روحي او را بسنجند.

توضيحات ماني حقيقي درباره آن ماجرا را بخوانيد:

چرا در اظهارنظري در فيس‌بوک، خبرنگاران را با واژه «دوزاري» نواختيد؟! بسياري از همکارانم از شما رنجيده‌اند و معتقدند شما ارزش‌هاي کاري‌شان را ناديده گرفته‌ايد… .
من هنوز سر حرفم هستم و براي حرفم دو دليل دارم؛ اول اينکه وقتي خبرنگاري حرفه‌اي مي‌خواهد با بازيگري سر صحنه فيلم‌برداري گفت‌وگو کند، وظيفه دارد شرايط روحي بازيگر را در نظر بگيرد و با حساسيت کامل نسبت به آن شرايط بحث را پيش ببرد. اگر بازيگر، نقش اول فيلم را دارد و فيلم هم فيلمي سخت و طاقت‌فرساست، اين وظيفه حتي خطيرتر مي‌شود و اگر آن بازيگر ليلا حاتمي است که حساسيت‌هاي خاص خودش را نسبت به کارش دارد، ماجرا حتي غامض‌تر و حساس‌تر مي‌شود.
اگر خبرنگار متوجه شود گفت‌وگو، ‌به هر دليل، دارد به مشکل بر مي‌خورد و بازيگر دارد از شرايط مصاحبه زجر مي‌کشد، کاملا بديهي است که گفت‌وگو بايد به وقت ديگري موکول شود. از نظر من واضح است خبرنگار بايد با ويژگي‌هاي خاص بازيگر آشنا باشد و بداند چه سؤال‌هايي منجر به چه نوع واکنش‌هايي در او مي‌شود.
به عبارت ساده‌تر، ‌خبرنگار بايد سوژه‌اش را بشناسد. فرق مصاحبه‌کننده مجرب و آدم ناشي دقيقا در همين جزئيات است. نکته دوم که به نظرم بسيار مهم‌تر است، اينکه اگر گفت‌وگويي به هر دليلي درست پيش نرفته و کار بالا گرفته و حرف‌هاي تندي ميان طرفين ردوبدل شده، انتشار متن آن گفت‌وگو حاکي از چيزي نيست جز بدخواهي خبرنگار و ميل به تخريب شخصيت مصاحبه‌شونده. انتشار فايل صوتي گفت‌وگو هم چيزي نيست جز تشديد همان صفات.
معني چنين کاري فقط اين است که ما مي‌خواهيم آبروي فلاني را ببريم و در ملأعام تحقيرش يا مثلا ادبش کنيم، ‌او را سر جايش بنشانيم و از اين‌دست توهمات. به نظر من انگيزه اصلي پشت چنين حرکتي نوعي حقارت است و هيچ صفتي بهتر از «دوزاري» نمي‌تواند آن را توصيف کند.

واکنش خانم حاتمي را چطور تحليل مي‌کنيد؟
من تحليلي از واکنش خانم حاتمي ندارم جز اينکه بگويم وقتي سؤال‌هاي مصاحبه‌کننده آن‌قدر ناشيانه و بي‌ربط باشد، هرکسي ممکن است در آن حد برآشفته شود.

اما برخي‌ها معتقدند شما موضوع را به کل جماعت خبرنگار تعميم داديد. آيا اين‌گونه است؟
اصلا چنين چيزي نيست. من شنيده‌ام تعدادي از خبرنگاراني که در آن جمع حضور نداشته‌اند، حرف‌هاي من را به خودشان گرفته‌اند. بديهي است که منظور من همه خبرنگاران نبوده. من فقط درباره کساني که آن سؤال‌هاي خاص را مطرح کرده بودند، نظر دادم. اگر ديگران داوطلبانه اين توصيف را به خودشان نسبت داده‌اند، مشکل از خودشان است.

منبع : روزنامه شرق