چاپ

چه خبر - بررسي فيلم 50 کيلو آلبالو

"50 کيلو آلبالو" کمدي سالمي نيست. کمدي هست؟ بله مي تواند کمدي باشد اما از نوع هرزه نگارانه آن.

کمدي هرزه نگارانه چيست؟ نوعي از کمدي که در آن استفاده از نمادها و ديالوگهاي اروتيک مجاز است و کارگردان حد و مرز مشخصي را براي خنداندن توسط اين نمادها درنظر نمي گيرد.

کارگردان "50 کيلو آلبالو" کيست؟

ماني حقيقي فرزند نعمت حقيقي فيلمبردار سرشناس ايران و البته نوه ابراهيم گلستان کارگردان آثاري چون "خشت و آينه" و "اسرار گنج دره جني".

ماني حقيقي هر چه را نياموخته باشد وجه تکنيکي کارگرداني را خوب آموخته.
او خيلي خوب مي داند وقتي بناست نماد ورودي سکانسي را بسازد از چه اينسرتي استفاده کند و چگونه قطع تصويري مي تواند به او در القاي مفهوم فيلم به مخاطب کمک کند.

اما همين کارگردان يک چيز را نمي داند و آن هم اينکه هر قدر که توسل اش به فانتزي سازي در آثاري چون "اژدها وارد ميشود" و حتي "پذيرايي ساده" مي تواند اسباب ايجاد نوعي کمدي تلخ را فراهم کند و لااقل مخاطب جدي سينما را به خود جلب کند اما وقتي اين فانتزي سازي ها به دامن هرزه نگاري بيفتد حتي آن مخاطب خاص سينما را هم دلزده مي کند.

"...آلبالو" بلحاظ آنچه به عنوان تکنيک کارگرداني مي شناسيم ايرادي ندارد اما ايراد اصلي در متن کار است. متني آن قدر متشتت و بي سر و ته و پر شده از اشارات و کنايات جنسي است که حتي وقتي بناست رگه هاي اجتماعي بگيرد حال بهم زن مي شود.

اينکه حقيقي در روزگار شمقدري نتوانست اين فيلم را بسازد به ادعاي خودش نه مرتبط بودن اثر به انتخابات 88 که اتفاقا حجم بي سابقه اشارات و کنايات اروتيک اثر است.
دقت کنيد که حتي در دولت يازدهم هم اين فيلم در شرايطي ساخته شد که يک بار به حضور تهيه کننده اي جوان در آن رضايت داده نشد و بار دوم هم وقتي بنا شد فيلم ساخته شود توصيه شد در جشنواره فجر نباشد مبادا حجم هتاکي هاي فيلم عاملي شود براي بالا رفتن انتقادات و بغرنج شدن وضعيت اکران فيلم.

"...آلبالو" در کنار نماهاي هرزه نگارانه اثريست متکي بر تيپ به جاي کاراکتر.
يعني ماني حقيقي کوشيده يک سري بازيگر که بيش از هر چيز سابقه ايفاي نقش در کمدي هاي تلويزيوني دارند را کنار هم جمع کرده و از آنها بخواهد بر مدار تيپ آشنايي که مخاطب از آنها به خاطر دارد فيلم را پيش ببرند.

اين تيپها هم چون زودتر از حد تصور لو مي روند نمي توانند چنان که بايد کمک حال همراهي مخاطب با فيلم باشند و نتيجه آن که تنها بعد از گذشت يک سوم فيلم مخاطب عاقبت تيپها را پيش بيني کرده و هر چه منتظر اتفاقي غيرمنتظره براي شگفتي مي ماند نتيجه اي نمي گيرد.
ماني حقيقي اگر فقط کمي حواسش را جمع لحن روايي کمدي "ورود آقايان ممنوع" مي کرد که خود در آن ايفاي نقش کرده بود حداقل با چگونگي شخصيت پردازي در کمدي و پرهيز از تکيه بي دليل بر تيپ سازي آشنا مي شد.

البته که آن کمدي مي توانست براي وي کلاس درسي باشد در جهت چگونگي تبيين سناريو براساس موقعيتهاي کميک و نه توسل بر هرزه نگاري براي امتداد کشدار ماجراهايي بي ربط و غيرمنطقي.
اما حقيقي که اتفاقا در همه ادوار سياسي توانسته فيلم بسازد آن قدر ذهنش درگير ساختن فيلمنامه اي که اداره نظارت شمقدري ردش کرده بود شده است که ديگر زماني بر تمرکز بر شخصيت و چينش موقعيت کميک برايش نماند.
او خواست اين فيلم را با اين حجم هرزه نگاري بسازد فقط و فقط در اين جهت که بگويد کمدي هم مي تواند بسازد اما صد افسوس که فيلم سازي با اين سبک و سياق براي چهره اي که ادعاي روشنفکري هم دارد يک عقب گرد تمام عيار است....

منبع : nasimonline.ir