چاپ

چه خبر -

هر فردي که به موفقيت دست يابد، کار فوق العاده اي انجام داده است- امّا ارزش اين موفقيت زماني بيشتر مي شود که فردي معلول چنين کاري را انجام دهد. در ادامه به برخي از اين افراد فوق العاده اشاره مي کنيم.

ونسان ون گوگ30 مارس 1853- 29 جولاي 1890
معلوليت: بيماري رواني
ونسان ون گوگ، نقاشي هلندي بود و به عنوان يکي از بزرگ ترين نقاشاني محسوب مي شود که جهان تا کنون به خود ديده است. نقاشي هاي او به طرزي فوق العاده، به پايه گذاري هنر مدرن کمک نمود. او در دوره کار خود به عنوان نقاش، 900 نقاشي و 1100 طراحي انجام داد. برخي از نقاشي هاي او امروز، در ميان گران ترين آثار هنري قرار دارد. تابلوي Irises او 53.9 ميليون دلار فروش رفت و تابلوي دکتر گاچيت 82.5 ميليون دلار خريداري شد. ونسان ون گوگ، از افسردگي رنج مي برد، و در سال 1889 در يک بيمارستان رواني پذيرش شد. افسردگي او با گذشت زمان تشديد شد و سبب شد تا او در 27 جولاي سال 1890 ميلادي و در سن 37 سالگي، به سينه خود شليک کرده و خودکشي نمايد. او دو روز بعد فوت کرد. آخرين کلمات او، "غم و غصه براي هميشه باقي خواهد ماند".

ونسان ون گوگ

لودويگ ون بتهوون 1827-1770
معلوليت: ناشنوا
بتهوون، به طور گسترده اي به عنوان يکي از بزرگ ترين موسيقيدانان در تاريخ محسوب مي شود. او اولين اجراي خود را به عنوان يک پيانيست، در سن هشت سالگي انجام داد. او در وين و تحت هدايت موتزارت تربيت شد. بتهوون در اواسط دهه سوم زندگي خويش به عنوان يک پيانيست مشهور شد و به خاطر بداهه درخشان و غير قابل پيش بيني اش معروف بود. در سال 1796، بتهوون شروع به از دست دادن شنوايي خويش کرد. با وجود بيماري، او خود را غرق کارش نمود و برخي از بهترين کارهاي موسيقي را به جهان تقديم کرد. بهترين کارهاي بتهوون، در ميان بهترين کارهاي موسيقي در اين نوع قرار دارند: سمفوني نهم، کنسرت پيانو پنجم، کنسرت ويولون، کوارتيت آخر و ميسي سولومونيست. او با وجود آنکه براي بيش از 25 سال ناشنوا بود، توانست به اوج موفقيت برسد.

بتهوون

فريدا کالو6 جولاي 1907- 13 جولاي 1954
معلوليت: فلج اطفال
فريدا کالو، يک نقاش برجسته مکزيکي است که نقاشي هاي جالب توجهي را خلق کرده است. اغلب آنها پرتره هايي از خود اوست که انعکاس دهنده درد و غصه هايش مي باشند. او با استفاده از رنگ هاي با طراوت و پُر جنب و جوش نقاشي مي کرد که منعکس کننده فرهنگ هاي مختلف کشور مکزيک مي باشد. او اوّلين هنرمند مکزيکي قرن بيستم به شمار مي آيد که کارهايش توسط يک موزه بين المللي خريداري شده است. کالو در سن شش سالگي دچار فلج اطفال شد که پاي راست او نازک تر از پاي چپش بود. به همين او دامن هاي بلند و رنگي مي پوشيد. پس از مدّتي تشخيص داده شد که او دچار بيماري اسپيدا بيفيدا نيز هست. اين يک بيماري مادرزادي است که رشد ستون فقرات و پاها را تحت تاثير قرار مي دهد. اگرچه او از اين آسيب ها نجات يافت و بهبود پيدا کرد، و سرانجام توانست بار ديگر راه برود، امّا در تمام عمرش از درد شديد رنج مي برد. اين درد گاهي اوقات آنقدر شديد بود که او را مجبور مي کرد تا چند ماه در بيمارستان بستري شود.

فريدا کالو

کريستي براون5 ژوئن 1932- 7 سپتامبر 1981
معلوليت: فلج مغزي
کريستي براون، يک نويسنده، نقاش، و شاعر ايرلندي بود که از فلج مغزي شديد رنج مي برد. او در کروملين شهر دوبلين، و در يک خانواده کاتوليک به دنيا آمد؛ او يکي از 13 کودک زنده اين خانواده بود (از 22 کودکي که متولد شدند). تشخيص داده شد که او مبتلا به فلج مغزي است و براي سالها نه مي توانست حرکت کند و نه حرف بزند. پزشکان او را از لحاظ عقلي نيز معلول تشخيص دادند. با اين وجود، مادر او تلاش کرد تا با او صحبت کند، کار کند، و به او آموزش دهد. روزي او با پاي چپ خود، تکه گچي از خواهر خود مي ربايد تا علامتي را بر روي يک تخته سنگ بکشد. در حدود پنج سالگي، تنها پاي چپ او به خواسته هايش جواب مي داد. او با اين پا توانست براي اوّلين بار با ديگران ارتباط برقرار نمايد. او به خاطر نگارش زندگي نامه خويش با نام "پاي چپ من" معروف است. که بعدها فيلمي با همين نام برنده جايزه اسکار شد. منتقد ايرلند تايمز درباره اين کتاب مي گويد: "مهمترين رُمان ايرلندي از زمان اويليس محسوب مي شود". مانند جويس، براون نيز از تکنيک جريان آگاهي استفاده مي کند و فرهنگ دوبلين را با استفاده از شوخي، زبان، و توصيف منحصر به فرد از شخصيت معرفي مي نمايد.

کريستي براون

ژان دومينيک باوبي23 آوريل 1953- 9 مارس 1997
معلوليت: سندروم قفل شده
ژان دو يک روزنامه نگار، نويسنده، و سردبير مجله مُد ايلي بود. در سال 1995، او دچار حمله قلبي شديدي شد که سبب شد تا 20 روز را در کُما به سر ببرد. پس از اينکه از کُما خارج شد، دچار اختلال عصبي نادري به نام سندروم قفل شده شد. سندرومي که بيمار از لحاظ روحي کاملا سالم مي باشد، اما جسما از سر تا پا فلج بود. در رابطه با ژان دو، او تنها مي توانست پلک چشم چپش را حرکت دهد. با وجود چنين شرايطي، او کتاب ناقوس غواصي و پروانه را با پلک زدن نوشت؛ شخصي در کنار او آرام و با صبوري حروف را به ترتيب برايش مي نوشت. باوبي مجبور بود تمام کتاب را در ذهنش ويرايش کند و سپس حرف به حرف براي ويراستار بگويد. کتاب او در هفت مارس سال 1997 در فرانسه به چاپ رسيد. باوبي، دو روز پس از چاپ کتابش از دنيا رفت.

ژان دومينيک باوبي

هلن کلر27 ژوئن 1880- 1 ژوئن 1968
معلوليت: نابينا و ناشنوا
هِلِن آدامز کِلِر، نويسنده، فعّال سياسي، و سخنران آمريکايي بود. او اوّلين شخص نابينا و ناشنوا بود که ليسانس علوم انساني گرفت. اين داستان که چگونه معلم کِلِر، آني ساليوان، او را از انزوا رهايي بخشيد و از بي زباني نجات داد، داستان ارتباط او با جامعه و شکوفا شدنش است. ساليوان به هلن ياد داد تا با هجي کلمات بر روي دستانش، با ديگران ارتباط برقرار نمايد. با دادن عروسکي به عنوان هديه، کلمه عروسک را به او ياد داد. کِلِر به عنوان يک نويسنده پُرکار، به مکان هاي مختلف سفر نمود و بر عليه جنگ صحبت کرد. او براي حق راي زنان، حقوق کارگران، سوسياليسم، و همچنين علل مترقي ديگر مبارزه نمود. در سال 1920، او کمک نمود تا اتحاديه آزادي هاي مدني ايالات متحده آمريکا (ACLU) تاسيس گردد. او همراه با ساليوان به 39 کشور سفر نمود؛ چندين بار به ژاپن رفت و سبب شد تا مردم ژاپن به او علاقه مند شوند. کِلِر با تمام رئيس جمهورهاي ايالات متحده آمريکا از گيراوِر کيليولند گرفته تا ليندون ملاقات داشت. کِلِر با بسياري از چهره هاي مشهور دوست بود؛ از جمله الکساندر گراهام بِل، چارلي چاپلين، و مارک تواين.

هلن کلر

منبع: سيمرغ

مطالب پيشنهادي:
10 چهره اي که بعد از مرگ بيشتر دوستشان داشتيم! +عکسحرف‌هاي معروفي که آدم‌هاي معروف موقع مرگ بر زبان آوردند!! (+عکس)16 بازيگر هاليوود که آخرين فيلم خودشان را نديدند! (+عکس)16 بازيگر و خواننده‌اي که در اثر مصرف دارو مردند!!
6 فرد مشهوري که به احتمال زياد در اثر پرخوري مرده‌اند!!