محققان ثابت کردند که دويدن با پاي برهنه مي‌تواند براي دوندگان بالاي 30 سال آسيب‌زا باشد.
در سال هاي اخير شيوه دويدن با پاي برهنه رايج شده است و حتي کفش‌هاي مينيماليست که کاملا به شکل پا هستند وارد بازار شده‌اند. مطالعات جديد نشان داده که دوندگان باتجربه که بيش از 30 سال سن دارند بيشتر هنگام دويدن ابتدا پاشنه خود را به زمين مي‌گذارند، اين اتفاق زماني که با کفش لژدار مي‌دوند رخ مي‌دهد.
بررسي‌هاي جديد نشان داده که روش دويدن با پاي برهنه باعث بالا رفتن احتمال آسيب‌ديدگي در اين افراد مي‌شود. مدير اين تحقيقات مي‌گويد: پيش از اين مشخص شده بود که شيوه گام برداشتن دوندگان نوجوان تحت تاثير نوع کفش آنهاست. دوندگان جوان سريع به دويدن با پاي برهنه عادت مي‌کنند. اگر اين افراد با پاي برهنه بدوند، سريعا به شيوه فرود آمدن بر روي قسمت جلوي پا عادت مي‌کنند.
در اين مطالعات محققان دانشگاه کانزاس 26 دونده 30 ساله يا مسن‌تر را مورد بررسي قرار دادند. با کمک سيستم‌هاي خاصي گام برداشتن اين دوندگان آناليز شد. بررسي‌ها نشان داد که دويدن با پاي برهنه باعث کاهش درصد گام برداشتن بر روي پاشنه پا مي‌شود.
از آن جايي که افراد بالاي 30 سال توانايي هماهنگ کردن نوع گام‌هاي خود با نوع کفش‌ها ندارند اگر با پاي برهنه بدوند يا نوع کفش خود را تغيير دهند بيشتر در معرض آسيب ديدگي قرار مي‌گيرند. بنابراين به دوندگان بالاي 30 سال توصيه مي‌شود که از کفش‌هاي انگشتي يا شيوه دويدن با پاي برهنه استفاده نکنند.
منبع:isna.ir