زگيل تناسلي چگونه منتقل مي شود؟
اين بيماري از طريق تماس مستقيم پوست به پوست انتشار مي‌يابد و با هر روش آميزشي قابل انتقال است. معمولا در افرادي که از عوارض اين بيماري اطلاع دارند، ابتلا به اين بيماري برايشان استرس‌زا است و اين افراد به‌دنبال درمان بيماري هستند.
دکتر محمدرضا صفري‌نژاد، اورولوژيست و استاد دانشگاه گفت: «معمولا در افراد مبتلا به زگيل تناسلي بايد درمان در راستاي از بين بردن ضايعات فيزيکي موجود در بدن و ويروس داخل خون صورت بگيرد. معمولا ضايعات فيزيکي يا همان زگيل‌‌ها مي‌توانند در هر قسمت از بدن از ناف گرفته تا ناحيه تناسلي پراکنده باشند. اين ضايعات ممکن است در داخل دهان و داخل و خارج لب‌ها و حتي سيستم ادراري و کل سيستم تناسلي وجود داشته باشد.»
وي در ادامه با بيان اينکه ضايعات بر دو نوع قابل‌رويت و غيرقابل رويت هستند، توضيح داد: «بهترين و مناسب‌ترين روش درمان براي از بين بردن زگيل تناسلي، درماني است که تمام ضايعات حتي ضايعات غيرقابل رويت و همچنين ضايعات موجود در داخل مجراي ادرار، واژن، اطراف مقعد، داخل دهان و حلق و حنجره در يک جلسه بررسي و از بين بروند. علاوه بر اين، لازم است که تمامي تمهيدات براي حفاظت از بيمار، پرسنل و پزشک و همچنين جلوگيري از آلودگي بيشتر بيمار انجام شود. همچين بيمار حين درمان احساس درد نداشته باشد و جاي زگيل (اسکار) باقي نماند يا حداقل باشد. البته براي دستيابي به تمامي اين اهداف فرد مبتلا به زگيل تناسلي حتما بايد به يک پزشک حاذق و آشنا به اين بيماري مراجعه و بيمارستان اتاق عمل خاص به همراه تجهيزات لازم را فراهم کند و حتما داراي پرسنل آموزش‌ديده (از کمک کار بهداشتي گرفته تا متخصص بيهوشي) باشد.»
صفري‌نژاد همچنين در ادامه تاکيد کرد که تنها روش درماني براي پوشش دادن تمامي موارد فوق سوزاندن يا کوتريزاسيون زگيل تناسلي در بيمارستان مجهز به اتاق عمل مخصوص زگيل تناسلي است مثلا براي ديدن و از بين بردن ضايعات داخل مجراي ادرار، تجهيزات چند صد ميليون توماني لازم هستند که فقط هم بايد در اين مورد استفاده شوند و جهت جلوگيري از آلودگي ساير بيماران نبايد به هيچ‌وجه از اين وسايل براي ساير بيماران استفاده شود.
اين استاد دانشگاه با هشدار اينکه تعداد ضايعات نشان‌دهنده ميزان بدخيمي ويروس نيست، گفت: «تعداد ضايعات نشان‌دهنده ميزان بدخيمي ويروس نيست. ممکن است بيمار 2 عدد ضايعه داشته باشد ولي آلوده به بدترين نوع ويروس باشد و بر عکس. گاها افراد مي‌گويند که تعداد ضايعه آنها 2-1 عدد است و نياز به درمان ندارد. همين افراد ممکن است بيش از يکصد ضايعه غير قابل رويت با چشم معمولي داشته باشند.»
وي در نهايت با تاکيد بر اينکه قبل از اقدام به از بين بردن ضايعات بايد حتما در وهله اول آزمايش HPV براي تعيين نوع ويروس انجام شده باشد، هشدار داد: «گاها ديده مي‌شود که با آنکه فردي داراي زگيل تناسلي است ولي شريک جنسي او ضايعه قابل‌رويت ندارد و آزمايش وي نيز منفي است. درحالي که نبايد گول اين موارد را خورد چراکه شريک جنسي حتما به اين زگيل مبتلاست. اين مساله به‌خصوص در مورد خانم‌ها بسيار صدق مي‌کند و اغلب مردان هم به بهانه اينکه همسرشان دچار ضايعه نيست يا تحت‌نظر متخصص زنان است، از هزينه کردن براي همسران يا شريک جنسي خود خودداري مي‌کنند. درحالي که خانم‌ها بايد توجه داشته باشند که حتما توسط پزشک حاذق در زمينه زگيل تناسلي بررسي و درمان شوند و فراموش نکنند که عامل اصلي سرطان دهانه رحم همين ويروس HPV است. متاسفانه در مواردي در مراجعه‌کنندگان خانم، بيماراني بوده‌اند که به علت عدم پرداخت هزينه‌هاي درمان از طرف شوهر يا شريک جنسي و داشتن مشکل مالي شخصي، به سرطان ناحيه تناسلي مبتلا شده‌اند.»
seemorgh.com\health
salamaneh.com