چه خبر - نيويورک تايمز: حدس بزنيد جانشين ترامپ کيست؟
روزنامه نگار آمريکايي در تحليلي به بررسي خصوصيات جانشين احتمالي ترامپ، رئيس جمهور آمريکا پرداخته است.
گيل کالينز، روزنامه نگار معروف آمريکايي با انتشار يادداشتي در روزنامه نيويورک تايمز، ويژگي هاي جانشين احتمالي ترامپ، يعني مايک پنس را مورد ارزيابي قرار داده است که در ادامه ترجمۀ بخش هايي از آن را مي خوانيد :
حرف هاي بسياري درباره استيضاح ترامپ زده مي شود. اما مردم آمريکا، چه حسي درباره رئيس جمهور شدن مايک پنس داريد؟ هيچوقت به مايک پنس زياد فکر نکرده ايد، اينطور نيست؟
ولي اگر ترامپ مجبور به خروج از کاخ سفيد شود، او نفر بعدي در صف خواهد بود. ما احتمالا با يک مدير اجرايي روبرو خواهيم بود که طبق گزارش ها همسر خود را "مادر" خطاب مي کند! او طبق اعتقادات خود اگر دوستان مرد و زنش به صورت مختلط در يک اتاق حضور داشته باشند از نوشيدن امتناع مي کند، مگر اينکه همسرش در آنجا حضورش داشته باشد؛ و با هيچ زني غيراز همسرش غذا نمي خورد.
پس ما بايد فرض کنيم که "پنس" در دنياي نظم قديم زندگي مي کند، دنيايي که در آن زنان، زماني به عنوان کارکنان عادي، کارفرمايان و همکاران شناخته نمي شدند، و به آنها به عنوان يک گونه کاملا متفاوت،بر اساس جنسيتشان نگريسته مي شد و متعاقباً شايسته رفتار خاص و تبعيض ويژه بودند.
لذا بر اساس اين واقعيت، اگر پنس رئيس جمهور شود، بدين معنا خواهد بود که وي هيچ شام خصوصي با نانسي پلوسي نمي تواند داشته باشد؟ مگر اينکه "چاک شومر" هم حضور داشته باشد؟ اگر ترزا مي بخواهد جلسه اي با پنس داشته باشد تا درباره برگزيت با او رايزني کند، آيا مايک مي تواند به "مي" اسنک تعارف کند؟
جدا از مسايل مذهبي، پنس يک جمهوريخواه محافظه کار معمولي است. او رابطه نزديکي با "برادران کُچ" (از بزرگترين تاجرهاي صاحب صنعت آمريکا) دارد. او همانند رئيس فعلي خود علاقه اي ندارد تا درباره تغييرات آب و هوايي قدمي بردارد. درباره مهاجران نيز همينطور؛ زماني که او فرماندار بود، همدرديش با مهاجران به اثبات رسيد، او طي اقدامي از اقامت خانواده هاي پناهندگان سوريه در ايالت اينديانا جلوگيري کرد.
بنابراين چطور فکر مي کنيد اگر ترامپ استيضاح شود ما در شرايطي بهتر از هميشه قرار خواهيم گرفت؟ برخي از مردم فکر مي کنند اين جانشيني خوب خواهد بود. مثل اِن کاتلر(مفسر و نويسنده آمريکايي) که مي گويد: "اگر برنامه ساخت ديواري مرزي منتفي شود، مايک پنس را براي رئيس جمهوري ترجيح مي دهم."
اگر با مطالعه علمي و ژرف، بحث هاي سر ميز شام آمريکايي ها را که موافق استيضاح هستند بررسي کرده باشيد، حاضر هستم شرط ببندم که وقتي صحبت از اسم مايک پنس مي شود، دو سوم آن شامل اين نظرات مي شود: خب، حداقل او کسي را مورد حمله قرار نمي دهد.
نکته خوبي است. ترامپ اخيرا به حرف هاي اطرافيانش توجه کرده و مواضع تندي نداشته است. در حقيقت به نظر مي رسد او در مسير ديگري سرگردان است، مانند دستور خروج سربازان آمريکايي از سوريه و تمجيد از اقدام خود، همچنين پايان بخشيدن به تهديد اتمي کره شمالي که به نوعي غير منطقي به نظر مي رسد.
ضمنا، اين هفته مايک پنس به دنيا اعلام کرد که خلافت داعش از بين رفته و اين گروه شکست خورده است. ما به اين رجز خواني هاي عجيب در دولت ترامپ عادت کرده ايم. هر چند، بسيار عجيب بود که با گذشت تنها يک ساعت از اين اعلام، دنيا متوجه شد که تعدادي از نظاميان ايالات متحده آمريکا طي حمله داعش در سوريه کشته شدند.
بنابراين، استيضاح لزوما به معناي باز شدن يک در براي پايان خوش نيست . اما حداقل به معناي مخالفت و مقاومت در برابر اين ايده است که رئيس جمهور مي تواند عدالت را دور بزند بدون اينکه پاسخگو باشد. و اگر پنس قدرت را بدست گيرد، شايد اتفاق خاصي رخ ندهد. به ياد داشته باشيد، پنس 12 سال را در کنگره سپري کرد بدون اينکه حتي يک قانون تصويب کرده باشد.
منبع: bartarinha.ir