چه خبر - باز هم شايعهسازي عليه حسن روحاني
اخيرا ادعا شده است که دليل غيبت روحاني در جلسه روز شنبه مجمع تشخيص مصلحت نظام، گلايهها اوست که سبب قهر کردنش شده است! با نگاهي به سوابق حسن روحاني به خوبي مشخص خواهد شد که شخصيتي با اين سوابق و حضور در پستهاي مهم و کليدي از جمله رياست جمهوري، دبيري شوراي عالي امنيت ملي، رياست تيم هستهاي و مذاکرهکننده ارشد ايران با سه کشور اروپايي آلمان، فرانسه و بريتانيا و... هيچگاه شأن خود را آن اندازه تنزل نميدهد که از ترفند کودکانه «قهر» استفاده کند. بنابراين اين ادعاي کذب داراي ريشههايي است که در ادامه به آن اشاره خواهد شد و عاملان انتشار اين شايعه هم کمابيش مشخص ميشوند.
چند شايعه قهر؟
شايعه قهر روحاني از سال 93 و هر بار به يک بهانه مطرح شد. سال 93 يعني تنها يک سال پس از آغاز رياست جمهوري روحاني برخي سايتها نوشتند: «جلسه شوراي عالي انقلاب فرهنگي به دليل واکنش و اوقات تلخي رئيسجمهور با يکي از اعضاي شورا، نيمه کاره تعطيل شده است. در اين جلسه يک عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي نسبت به برخي اقدامات در دستگاه سياست خارجي و همچنين پيادهروي ظريف با جان کري انتقاداتي را مطرح ميکند.
نهايتاً روحاني به حالت قهر جلسه را ترک ميکند.» پس از اين ادعا حسامالدين آشنا در جايگاه مشاور رئيسجمهور خبرداد: «در جلسه اخير شوراي فرهنگي موضوع و يا بحث تنشزايي مطرح نشده و رئيسجمهور نيز تا پايان جلسه حضور داشتند و ترک جلسهاي هم از سوي ايشان صورت نگرفته بود.»
بار ديگر اين ادعا درباره قهر از مجمع تشخيص مصلحت نظام در سال 94 مطرح شد و مخالفان روحاني چنين نوشتند: «حسن روحاني که به تدوين برنامه ششم توسعه از سوي مجمع تشخيص معترض بوده، تاکيد کرده که دولت بايد به تدوين اين برنامه بپردازد که با مخالفت هاشميرفسنجاني و اعضاي مجمع مواجه شده است و پس از اين جلسه ديگر در جلسات مجمع شرکت نکرده است.» از ابتدا مشخص بود که هدف از طرح اين شاعه علاوه بر سياهنمايي درباره اهداف و عملکرد رئيسجمهور، تلاش براي القاي اختلاف ميان روحاني و هاشمي بود که با توجه به عيان بودن روابط اين دو شخصيت اين تلاش ناکام ماند.
همچنين در همان ايام حجتالاسلام محمدي عراقي عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام اعلام کرد:«نماينده دولت گفته که اين غيبت فقط به خاطر مشغله کاري بوده است، چراکه ممکن است مجمع چندين ساعت درباره يک ماده بحث کند؛ بنابراين فرصت رئيسجمهوري با توجه به مشغله کاري اجازه حضور پيوسته را به وي نميدهد، اما هرگاه بتواند شرکت خواهد کرد». محمد هاشمي که عضو مجمع تشخيص در آن زمان بود هم تاکيد کرد که «اختلافي ميان آيتالله هاشمي و حسن روحاني نيست و اين ادعا ساخته و پرداخته ذهن مخالفان است» در موارد ديگر باز هم شايعه قهر روحاني مطرح شد.
افشاي ماهيت کاسبان قهر
در اذهان همگان هست که در سال 90 محمود احمدينژاد در جايگاه رئيسجمهور وقت 11 روز از حضور در محل کار خود امتناع کرد. پر بيراه نيست اگر اذعان شود اين غيبت سبب رويگرداني اصولگرايان حامي احمدينژاد از او شد و همچنين به عنوان يک نمره منفي در رزومه رئيس دولت دهم چنين ثبت شد. ماجراي خانهنشيني احمدينژاد چنين بود که در 28 فروردين 1390، خبر استعفاي حيدر مصلحي، وزير اطلاعات از سمت خود همراه با متن موافقت محمود احمدينژاد با اين استعفا رسانهاي شد اما اين استعفا با مخالفت مقام معظم رهبري مواجه شد و ايشان خواستار ابقاي وزير اطلاعات در سمت خود شدند که همين موضوع سبب قهر احمدينژاد شد. با توجه به اين موضوع ميتوان دو طيف را در طرح شايعه استعفاي روحاني دخيل دانست
نخستين گروه ميتواند حاميان احمدينژاد باشد که هنوز هم بهخاطر قهر احمدينژاد تحت فشار افکار عمومي هستند. شايد هدف آنها از طرح شايعه قهر روحاني اين باشد که از يک سو فشار وارده بر خود را کاهش دهند و از سوي ديگر اينگونه مدعي شوند که جايگاه رياست جمهوري مستلزم افزايش اختيارات است تا موجب قهر روساي جمهور نشود. طيف ديگري که از طرح شايعه قهر روحاني سود ميبرند مخالفان او هستند چنانکه برخي طيفهاي سياسي که از ابتداي سال92 حضور روحاني در پاستور را مخل نيل به اهداف خود ميدانستند، اکنون با طرح قهر او درصدد القاي درستي مخالفت خود هستند.
از سوي ديگر برخي با برنامهريزي کامل به انتشار اين شايعه اقدام ميکنند يعني درصدد بهرهبرداري انتخاباتي از آن هستند چنانکه به طيفهاي مختلف جامعه چنين القا کنند که گزينه مورد حمايت اعتداليون و اصلاحطلبان در انديشه خدمت به مردم نيست و انتخاب آنها در سالهاي 92 و 96 اشتباه بوده است تا در نهايت چنين نتيجه بگيرند که طيف احمدينژاد، اصلاحطلبان و اعتداليون قابل اعتماد نيستند. بنابراين تنها طيفي که تاکنون با قهر سياسي منتخب مورد حمايتش مواجه نشده، اصولگرايان هستند!
منبع: bartarinha.ir