چاپ

چه خبر - ديابت نوع 1 و ديابت نوع 2 چه تفاوت هايي دارند؟

وقتي غذاي حاوي کربوهيدرات ميخوريد، در معده و دستگاه گوارش به گلوکز تبديل مي شود، گلوکز نوعي قند است؛ ما به گلوکز احتياج داريم چرا که به ما انرژي مي دهد.
غذاهاي نشاسته اي، قندي، شير و برخي از محصولات لبني از غذاهاي حاوي کربوهيدرات هستند‌. گلوکز وارد جريان خون مي شود و بدن تشخيص مي دهد که سطح گلوکز خون در حال افزايش است. در پاسخ به اين فرايند غده پانکراس، که غده کوچکي در زير معده است، شروع به ترشح هورموني به نام انسولين مي کند. انسولين به بدن کمک مي کند تا انرژي مربوط به غذا را بگيرد.
بعد از آن جريان خون گلوکز و انسولين را به تمام سلول هاي بدن مي رساند، به عنوان مثال در سلول هاي عضلات انسولين باعث رسيدن گلوکز به سلول ها مي شود و به شکل انرژي مصرف مي شود.
در واقع انسولين مانند يک کليد عمل مي کند که در سلول ها را براي ورود گلوکز باز مي کند.
ممکن است گلوکز خون کاهش پيدا کند، اما در اين شرايط کبد گلوکز اضافه اي را که قبلا ذخيره کرده آزاد مي کند و سطح گلوکز را تنظيم مي کند. در اين شرايط سطح گلوکز بالا رفته و پانکراس هم دوباره انسولين توليد مي کند تا از طريق جريان خون به سلول ها برسد.
اگر انسولين به طور طبيعي توليد شود اين چرخه در بدن ادامه پيدا کرده و سطح گلوکز و انسولين به کمک کبد و پانکراس تنظيم مي شوند.
به هرحال اين سيستم در برخي افراد به درستي کار نمي کند و منجر به بروز ديابت مي شود. دو نوع ديابت وجود دار‌د که در ادامه به معرفي هر دو نوع مي پردازيم.

ديابت نوع 1

در ديابت نوع يک به خاطر واکنش هاي ايمني بدن اصلا انسولين توليد نميکند. در حقيقت بدن سلول هاي توليد کننده انسولين را در پانکراس از بين مي برد که علت آن هنوز مشخص نشده است.
ديابت نوع 1معمولا در سن کمتر از 40 سالگي تشخيص داده مي شود و رايج ترين نوع ديابت است که در کودکان نيز مشاهده مي شود.
در ديابت نوع 1 غذاهاي حاوي کربوهيدرات به گلوکز تبديل مي شوند که اين گلوکز طبق معمول وارد جريان خون مي شود‌ که در بدن فرد سالم انسولين اين گلوکز را به سلول ها مي رساند؛ اما در بدن فرد ديابتي انسوليني وجود ندارد بنابراين سطح گلوکز يا قند خون بالا مي رود. بدن سعي ميکند سطح گلوکز را کاهش دهد و از طريق کليه ها از شر قند خون اضافه خلاص شود، به همين دليل افراد مبتلا به ديابت نوع 1 زياد دستشويي مي روند.
کليه ها قند خون را جدا مي کنند‌ به علاوه اين افراد آب هم زياد مي نوشند و اکثر اوقات تشنه هستند.

ديابت,قند خون

ادرار افراد ديابتي محيطي را ايجاد مي کند که مناسب رشد باکتري هاست بنابراين مشکلات واژينال و عفونت ادارار در بين مبتلايان به ديابت نوع 1 رايج است. به علاوه بالا بودن سطح قند خون باعث مي شود سرعت بهبود زخم ها کاهش پيدا کند. قند توليد شده در چشم باعث مي شود مايع روي عدسي چشم کدر شود و در نتيجه فرد مبتلا به ديابت نوع 1 دچار تاري ديد مي شود‌.
از آنجايي که گلوکز به شکل انرژي وازد سلول ها نشده، فرد بيمار احساس خستگي و خواب آلودگي مي کند.
به هر حال بدن براي انجام کارهاي خود نياز به منبع دارد و به اين ترتيب شروع به مصرف چربي هاي ذخيره شده مي کند و اين مسيله منجر به لاغر شدن فرد ديابتي مي شود.
بنابراين مهم ترين نشانه هاي ديابت نوع 1 عبارتند از:

تکرر ادرار
خارش ژنيتال
کاهش سرعت بهبود زخم ها
تاري ديد
تشنگي
خستگي
کاهش وزن

اين علائم معمولا به سرعت بروز کرده و با تزريق انسولين بهبود پيدا مي کنند.

ديابت نوع 2

ديابت نوع 2در افراد سفيد پوست در 40 سالگي به بالا و در افراد سياه پوست در 25 سالگي به بالا بروز مي کند.
ديابت نوع 2 به خاطر فرايندهايي که در بدن رخ مي دهد پيچيده تر است. در اين نوع ديابت بدن انسولين کافي توليد نمي کند و يا فرايند توليد انسولين به درستي انجام نمي شود.
ممکن است چاقي يا چربي زياد بدن فرايند توليد انسولين را متوقف مي کند. البته اين نوع ديابت در افراد داراي وزن متعادل هم بروز مي کند.
در ديابت نوع 2 غذاي حاوي کربوهيدرات در معده و دستگاه گوارش به گلوکز تبديل مي شود. و طبيعتا گلوکز وارد جريان خون شده و پانکراس هم شروع به توليد انسولين مي کند تا گلوکز را به تمام سلول ها برساند.
با اين حال گلوکز هميشه به سلول ها نميرسد چون سلول ها با ذخير چربي قفل شده اند و انسولين نمي تواند به درستي قفل چربي سلول را باز کند. در نتيجه سطح گلوکز در خون بالا مي رود، در پاسخ به افزايش سطح گلوکز پانکراس هم انسولين بيشتري توليد مي کند؛ سطح انسولين و گلوکز همينطور بالا مي رود‌ و يک موقعيت پيچيده براي سلول هايي که منتظر انرژي هستند به وجود مي آيد.

ديابت

سيگنال هاي افزايش گلوکز بيشتر و بيشتر به پانکراس ارسال مي شود و پانکراس نيز بيشتر و بيشتر انسولين توليد مي کند تا اينکه ديگر نمي تواند با اين وضعيت مقابله کند و در نتيجه آسيب مي بيند.
علائم ديابت نوع 2 هم شبيه به علائم ديابت نوع 1 هستند، اما اين علائم در ديابت نوع 2 به کندي بروز مي کنند و گاهي اصلا فرد مبتلا متوجه اين علائم در خود نمي شود. بنابراين ممکن است فرد بدون اينکه خود بداند، سال ها به ديابت نوع 2 مبتلا باشد.
ديابت نوع 2 به روش هاي مختلف درمان مي شود، در درجه اول رژيم غذايي خود را تغيير دهيد، فعاليت جسمي انجام دهيد، ورزش کتيد و وزن خود را کاهش دهيد. ديابت نوع 2 خيلي پيشرونده است و در اکثر موارد با مصرف دارو درمان مي شود.

بيشتر بدانيد : ديابت، 20 غذايي كه دشمن ديابت هستند

بيشتر بدانيد : نشانه هاي ديابت ، آشکارترين و اولين نشانه ها

بيشتر بدانيد : اگر ديابت درمان نشود اين اتفاقات وحشتناک برايتان مي افتد!

بيشتر بدانيد : علائم ابتلا به ديابت

بيشتر بدانيد : رابطه جنسي براي مبتلايان به ديابت چگونه است؟

منبع: سيمرغ