چاپ

چه خبر - رونمايي از محمد پروين پس از مدت‌ها در يک محفل فوتبالي

محمد پروين را يادتان هست؟ وارث پيراهن شماره 7 پدري که قرار بود پاطلايي دهه 80 سرخ ها شود؟ او که وقتي کودک بود هميشه روي نيمکت مي نشست ، کنار پدرش و وقتي يک بار منصور پورحيدري خدابيامرز گلايه کرده بود نيمکت بازي که جاي بچه ها نيست!

علي پروين پاسخ داده بود:«اين ممد هنو بچست. بزرگ که شد خودم مي فرستمش بره رو سکوها!» او که يک دهه بعد از روزهاي طلايي پدر در دهه70 روي نيمکت قرمزها خودش شد بازيکن اين تيم. شماره 7 پوشيد و هافبک وسط بازي کرد تا شايد پروين پاطلايي دهه 80 قرمزها باشد اما سلطان کجا و محمد کجا!

نه او خيلي تاب نياورد. زير سايه اسم پدر بازي کردن، آن هم در روزهايي که پروين بودن ديگر فضيلت نبود اين قدر فشار روي محمد آورد که ول کند برود پي کاسبي. طوري که کلا بيخيال فوتبال شود. رفت سراغ زندگي.يک تجربه ناکام و بعد تجارتي که باز برايش جنجال ساز شد.

محمد بعد از مدت ها در يک محفل ورزشي حاضر شده بود. حاضر در مراسم عزاداري باشگاه سايپا که ميزبانش رضا درويش مدير اين تيم و يار ديرين پروين پدر بود. او آمده بود تا بعد از مدت ها کلي چهره فوتبالي ببيند. جايي که بخش عمده اي از عمرش را در آن سپري کرده. محمد با سيمايي متفاوت که کمتر به فوتباليست ها شباهت داشت ، گوشه اي ايستاده بود با محاسن بلند و کت و شلوار مشکي!

با لبي خندان و رويي خوش. راستي محمد درباره فوتبال حرف مي زني؟ و پاسخ مشخص است:«نه!»حق هم دارد. همان طور که علي پروين گفته او حالا رفته در صنف شاطرها! بايد درباره نان حرف بزند! او خنده اش مي گيرد!حرف پدرش است ديگر! مي گويد:«هنوز کارم همان توليد نان صنعتي است.»تجارتي که برايش حسابي علي پروين تاوان داده است. وام 25 ميلياردي که تسويه نشده و هر روز سودش بيشتر مي شود و کم نمانده بود ويلاي لواسان را به باد دهد. محمد که از فوتبال نمي گويد قطعا درباره وام اين چيزها هم حرف نمي زند:«نه!»

منبع: khabaronline.ir