چاپ

چه خبر - علت اختلال وحشت و راه رفتن در خواب و روش درمان

دکتر غلامرضا معصومي با بيان اينکه حملات ترس، جيغ و داد در طول خواب، وحشت خواب يا وحشت شبانه ناميده مي‌شود که اغلب با راه رفتن در خواب همراه است، گفت: اين اختلال با کابوس متفاوت است. کابوس ناشي از روياهاي کودکي است و اغلب بعد از بيدار شدن، فرد کاملا کابوس را بخاطر مي‌آورد، اما وحشت خواب را به خاطر نمي‌آورد.
اين اختلال در درصد بسيار کمي از کودکان به خصوص در سنين چهار تا 12 سال ديده مي‌شود و در کودکان شايع‌تر از بزرگسالان است. مدت زمان حملات معمولا در حد چند ثانيه تا دقيقه بوده و در اکثر موارد با رسيدن به سن نوجواني از بين مي‌رود. احتمال ارثي بودن اين اختلال نيز وجود دارد.
معصومي با بيان اينکه اين اختلال معمولا در يک ‌سوم اول خواب رخ مي‌دهد و فرد ممکن است از جا بلند شده و حتي روي تخت بنشيند و يا جيغ و فرياد کند، افزود: اين اختلال معمولا با تعريق و تنفس‌هاي تند همراه است، اما فرد به سختي از خواب بيدار مي‌شود. حتي ممکن است فرد به صورت غير قابل کنترلي از تخت بلند شده و دور خانه بچرخد و فرياد بکشد، درحاليکه چشمانش کاملا باز و خيره است. احتمال بروز رفتار خشن به خصوص در بزرگسالان نيز وجود دارد.
اين متخصص طب اورژانس گفت: در صورت تکرار زياد اختلال وحشت خواب به خصوص اگر فرم مشخصي داشته و يا مزاحم خواب خود و ديگران شده و يا احتمال آسيب زدن به خود يا ديگران وجود داشته باشد، بايد به پزشک مراجعه شود.
اين اختلال که با راه افتادن در خواب مشخص مي‌شود، اغلب در کودکان سنين چهار تا هشت سال ديده مي‌شود و نشان‌دهنده مشکلي جدي نيست. بايد توجه کرد که اين رفتار معمولا با افزايش سن کاهش يافته و از بين مي‌رود.

خوابيدن

اين اختلال مي‌تواند با رفتارهاي خطرناکي مانند بالا رفتن از بلندي يا پنجره و يا ادرار کردن همراه باشد. احتمال ارثي بودن اين اختلال نيز وجود دارد.
اين بيماري اغلب در يک يا دو ساعت بعد از شروع خواب و در زمان خواب عميق اتفاق مي‌افتد و فرد هيچ موردي را در صبح فردا به خاطر نمي‌آورد. اين اختلال به اين صورت است که بيمار با چشمان باز از رختخواب بيرون مي‌آيد و در حاليکه به اطراف خيره شده، دور خانه مي‌چرخد و حتي درها را باز و بسته کرده و لامپ‌ها را خاموش و روشن مي‌کند. در عين حال کارهاي روزمره حرکت و حتي رانندگي انجام داده و به صورت نامفهوم صحبت مي‌کند. اگر اين اختلال با وحشت خواب هم باشد، ممکن است اين رفتارها با جيغ و فرياد همراه باشد. در اين شرايط بيدار کردن فرد بسيار مشکل است.
معصومي با بيان اينکه تکرار زياد راه رفتن در خواب، احتمال آسيب زدن فرد به خود يا ديگران، همراهي با علائم و نشانه‌هاي بيماري‌هاي ديگر و ادامه يافتن اختلال تا سنين نوجواني از جمله مواردي هستند که مراجعه به پزشک را الزامي مي‌کنند، افزود: خستگي، استرس، اضطراب، خوابيدن در محل ناشناس، اختلالات ديگر خواب به‌خصوص اختلال‌هايي که روي تنفس تاثير دارند، سندرم پاي بي قرار، ميگرن و ضربه به سر و يا تب به خصوص در کودکان مي‌تواند منجر به بروز اين اختلال شود. البته مصرف الکل، داروهاي غيرمجاز و يا برخي داروهاي مجاز، آنتي‌هيستامين‌ها، آرام بخش‌ها و يا خواب آورها نيز مي‌تواند باعث اين حملات شوند.
درمان خاصي براي اين اختلال لازم نيست و به ندرت در بزرگسالان مجبور به استفاده از دارو مي‌شويم. معمولا برخي خواب‌آورها يا داروهاي ضد افسردگي مي‌توانند باعث قطع حملات اختلال راه رفتن در خواب شوند. در عين حال در صورت وجود بيماري زمينه‌اي، درمان آن بيماري موجب رفع اختلال نيز خواهد شد.
در عين حال ايمن کردن محيط اطراف در منزل، افزايش زمان استراحت، داشتن برنامه منظم ريلکس کننده قبل از خواب، دور کردن استرس از خود و بيدار کردن فرد در زمان خواب عميق و مجددا به خواب رفتن او، مي‌تواند در کاهش و برطرف شدن اين اختلال کمک کند.

بيشتر بدانيد : 6 علت اصلي بي خوابي را بدانيد

بيشتر بدانيد : عجيب ترين و ترسناک ترين اختلالات خواب

بيشتر بدانيد : درمان اختلال خواب در بهار با 10 نکته براي درمان بي خوابي

منبع : jamejamonline.ir