چاپ

چه خبر - شوهرم از بيماري فيبروميالژيا که يک سندروم دردناک اسکلتي است رنج مي برد

زن جوان که متهم است همسر بيمارش را از طبقه نهم ساختمان به پايين پرت کرده ديروز پاي ميز محاکمه ايستاد و ادعاي خودکشي همسرش را مطرح کرد.
سال 95 زن جواني به نام سهيلا با کلانتري زيباشهر تماس گرفت و از مرگ همسر 31 ساله اش به نام رضا خبر داد. مأموران به خانه اين زن رفتند در گوشه حياط با جنازه خونين رضا روبه‌رو شدند. سهيلا مي گفت همسرش خودش را از طبقه نهم ساختمان به پايين پرت کرده و جان سپرده است.
جنازه به پزشکي قانوني منتقل شد و سهيلا تحت بازجويي قرار گرفت. در حالي که اين زن مدعي بود همسر بيمارش خودکشي کرده است پدر و مادر رضا از عروسشان شکايت و وي را عامل قتل پسرشان معرفي کردند.
به اين ترتيب سهيلا که با قرار وثيقه آزاد بود ديروز در شعبه دهم دادگاه کيفري يک استان تهران به رياست قاضي محمد باقر قربانزاده و با حضور يک مستشار پاي ميز محاکمه ايستاد.
در اين جلسه پدر و مادر رضا براي عروسشان حکم قصاص خواستند. سپس سهيلا 32 ساله پشت تريبون دفاع ايستاد و گفت: شوهرم از بيماري فيبروميالژيا که يک سندروم دردناک اسکلتي است رنج مي برد. او يک هفته در بيمارستان بستري بود و من و خواهرشوهرم که پزشک است کارهاي مربوط به او را انجام مي داديم. يک هفته تمام بالاي سر همسرم در بيمارستان بودم و حتي يک ساعت هم نخوابيدم.
همان روز همسرم از بيمارستان مرخص شده و قرار بود پدر و مادرش از اروميه به خانه مان بيايند. به همين خاطر خواهر شوهرم و همسرش دنبال آنها رفتند و من و همسرم در خانه تنها بوديم. رضا درد داشت و مدام بي قراري مي کرد. او چندبار براي برداشتن سيگار از داخل ماشينش به پارکينگ رفت و بازگشت. سعي کردم او را آرام کنم اما دردش زياد بود.
ساعت حدود 12 شب بود که از شدت خستگي خوابم برد اما حدود ساعت سه از خواب بيدار شدم و متوجه شدم همسرم در خانه نيست .من همه جا را دنبال او گشتم و به پارکينگ رفتم تا از سرايدار آپارتمان سراغ همسرم را بگيرم ولي در گوشه حياط با پيکر خونين رضا رو به رو شدم.همسرم خودکشي کرده و خودش را از طبقه نهم به پايين پرت کرده بود.
اين زن درباره زندگي مشترک با همسرش به قضات دادگاه گفت: من و همسرم هر دو در دارالترجمه خواهر شوهرم کار مي کرديم که با هم آشنا شديم.من از رضا يکسال بزرگتر بودم ولي با هم ازدواج کرديم و زندگي خوبي داشتيم. ما در سه سال و نيم زندگي مشترک هيچ مشکلي با هم نداشتيم اما وقتي همسرم خودش را کشت و پدر و مادرش سر رسيدند مرا مقصر دانستند. آنها مي گفتند نبايد آن شب مي خوابيدم و بايد تمام وقت مراقب همسرم بودم. هر چه گفتم خسته بودم و بي اراده خوابم برده بود قبول نکردند. بعد از فوت همسرش مهريه ام را که 110 سکه بود طلب کردم اما همين ماجرا باعث شد خانواده همسرم از من کينه به دل بگيرد و به اتهام قتل عليه من شکايت کنند .
وي ادامه داد: من حتي مهريه ام را هم نگرفته ام و فقط 50 ميليوني که بابت رهن خانه به صاحب خانه پرداخت کرده بوديم نصيبم شده است. من قسم مي خورم بي گناهم و در مرگ همسرم دستي نداشتم.

منبع: rokna.net