چه خبر - بيوگرافي ناتالي وود : ستاره ايي که در دنياي سينما کوتاه درخشيد
تولد ناتالي وود بازيگر امريکايي
ناتالي وود که اگر زنده مانده بود، حالا 80سالگي‌اش را جشن مي‌گرفت، با نام اصلي ناتاليا زاخارنکو در سان‌فرانسيسکو به‌دنيا آمد با پدر و مادري که مهاجران اوکرايني و روس بودند. مادرش که روزگار سختي را از سر گذرنده بود، رؤيايش بازيگر دن دخترش ناتاليا بود و از همان کودکي او را مدام به سينما مي‌برد و ذهنش را براي بازيگري آماده مي‌کرد. وقتي فقط ناتاليا چهارساله بود کل خانواده را از سان‌فرانسيسکو به لس‌آنجلس برد تا در آنجا به رؤيايش تحقق ببخشد. مديران اجرايي استوديو RKO نام هنري «ناتالي وود» را براي ناتاليا برگزيدند و اين‌گونه ناتالي چند هفته پيش از تولد پنج‌سالگي‌اش نقشي 15 ثانيه‌اي را بازي کرد.
کودکي ناتالي وود : ورود به دنياي بازيگري
ناتالي هفت‌ساله در فيلم «فردا هميشگي است» (1946) در نقش يک دخترک يتيم آلماني پس از جنگ جهاني دوم روبه‌روي بازيگران بزرگي چون اورسون ولز و کلودت کولبرت قرار گرفت. ولز بعدها درباره‌ي او گفت که او «مادرزاد حرفه‌اي بود و به‌طرز وحشتناکي خوب بود». بعد از اين تجربه مادر ناتالي کمپاني فاکس قرن بيستم قرارداد نخستين نقش اصلي او را در فيلم «معجزه در خيابان سي‌وچهارم» (1947) بست. فيلم بعدها به يکي از آثار محبوب کلاسيک ايام کريسمس بدل شد و ناتالي را درميان برترين ستاره‌هاي کودک هاليوود قرار داد که در سال‌هاي بعد در نزديک به 20 فيلم نقش دختر خانواده را بازي مي‌کرد و چون تمام وقتش را در استوديوهاي فيلم‌سازي مي‌گذراند، فرصتي براي مدرسه رفتن نداشت و طبق قانون ايالت کاليفرنيا بايد تا 18سالگي روزانه لااقل سه ساعت را در کلاس درس‌هاي واقع در استوديوهاي هاليوود مي‌گذراند.
ناتالي وود ستاره ي نوجوان دنياي سينما
در دهه‌ي 1950 پاي ناتالي به سريال‌هاي پرمخاطب تلويزيوني باز شد و وقتي در 16سالگي با جيمز دين در «شورش بي‌دليل» (1955) هم‌بازي شد، از پوست بازيگر کودک بيرون آمد تا به ستاره‌اي نوجوان بدل شود.
ناتالي وود
همين پوست‌اندازي کافي بود تا نخستين نامزدي اسکارش را به‌دست بياورد؛ اسکاري که درنهايت به جو وان فليت، بازيگر مکمل فيلم «شرق بهشت» (1955) رسيد.
ناتالي وود و جيمز دين در فيلم «شورش بي‌دليل»
وود بعد از اين موفقيت در نقشي کوتاه اما حياتي در فيلم «جويندگان» (1956) جان فورد ظاهر شد. او در همان سال از دبيرستان فارغ‌التحصيل شد و با کمپاني برادران وارنر قرارداد بست. دوره‌ي نقش دختر خانواده تمام شده بود و حالا برادران وارنر مدام نقش «نامزد» به او مي‌دادند که خيلي خوشايندش نبود و باعث سقوط کارنامه‌ي کاري‌اش شد.
ناتالي وود و جيمز دين در فيلم «شورش بي‌دليل»
او که در سال 1951 با تماشاي فيلم «اتوبوسي به‌نام هوس» با کارگرداني اليا کازان و بازي ويوين لي نگاه تازه‌اي به بازيگري پيدا کرده بود، همواره مترصد فرصتي براي همکاري با کازان بود که اين فرصت ده سال بعد با «شکوه علفزار» (1961) به‌دست آمد تا وود بتواند خودش را از گرداب فيلم‌هاي بدي که گريبانش را گرفته بودند رهايي بخشد و در قامت ستاره‌اي «بزرگ‌سال» دوباره در سينما متولد شود.
مرگ مرموز ناتالي وود
ناتالي وود در 19 سالگي با رابرت واگنر ازدواج کرد و پنج سال بعد از او جدا شد. در 31 سالگي با يک کارگزار و نويسنده‌ي بريتانيايي به‌نام ريچارد گرگسون ازدواج کرد، اما اين ازدواج هم سه سال بعد به جدايي انجاميد و او بلافاصله دوباره با رابرت ازدواج کرد که اين بار اين رابطه 9 سال دوام آورد تا با مرگ ناگهاني و مرموز ناتالي در 43سالگي به پايان راه رسيد تا او هم پس از جيمز دين و سال مينئو، سومين بازيگر «شورش بي‌دليل» باشد که به سرنوشتي تراژيک دچار مي‌شود.
خبر مرگ ناتالي وود تيتر يک روزنامه لس‌آنجلس تايمز
ناتالي وود در جريان يک سفر با قايق تفريحي غرق شد و هنوز بسياري از جنبه‌هاي مرگ او مرموز باقي مانده است، به‌ويژه که گزارش کالبدشکافي آثار کبودي‌ها و خراش‌هايي را پيش از غرق شدن روي جنازه تأييد کرد. با اين‌حال قاضي پرونده به نتيجه‌اي نرسيد و حکم به مرگ به‌دليل «غرق شدن تصادفي» داد.
بيشتر بدانيد : درگذشت ناگهاني بازيگران سينما؛ از ناتالي وود تا مونرو، بروس لي و واکر + تصاوير
بازبيني پرونده مرگ مشکوک ناتالي وود
30 سال بعد يکي از شهود اعتراف کرد که شهادت دروغ داده و ناتالي و همسرش رابرت بعدازظهر روز آخر با هم بحث‌وجدل داشته‌اند. پرونده دوباره گشوده شد و در سال 2012 رئيس پزشکي قانوني لس‌آنجلس گواهي فوت ناتالي وود را از «غرق شدن تصادفي» به «غرق شدن و عوامل نامشخص ديگر» تغيير داد، اما درنهايت پرونده در بخش پرونده‌هاي حل‌نشده‌ي پليس بايگاني شد.
بيشتر بدانيد : مرگ‌هاي مشکوک سينماي هاليوود!!
نقش آفريني هاي ناتالي وود
از فيلم «شورش بي‌دليل» را در ميان آثار مهم جيمز دين سخن گفتيم و حالا چهار فيلم برتر ديگر ناتالي وود را مرور مي‌کنيم:
فيلم مسابقه‌ي بزرگ (The Great Race) (1965)
ناتالي وود در اين کمدي اکشن و ماجراجويانه به کارگرداني بليک ادواردز با توني کرتيس و جک لمون هم‌بازي شد. در اين فيلم «گريت لزلي» (کرتيس) و «پروفسور فيت» (لمون) در آغاز قرن بيستم رقابتي مرگبار با هم دارند و تصميم مي‌گيرند از نيويورک تا پاريس با هم مسابقه‌ي اتومبيل‌راني بدهند و شرکت‌کنندگان ديگري هم به اين مسابقه اضافه مي‌شوند از جمله «مگي دوبوا» (ناتالي وود) عکاس خبري يک روزنامه‌ي مهم نيويورک. وود که به‌تازگي از واگن جدا شده بود، حال‌وروز خوشي نداشت و در ابتدا نمي‌خواست در اين فيلم بازي کند، اما کمپاني برادران وارنر به او پيشنهاد کرد که اگر بازي در اين فيلم را بپذيرد، نقش اصلي فيلم «درون ديزي کلاور» (1965) را هم به او خواهد داد و توافق حاصل شد.
ناتالي وود در فيلم مسابقه بزرگ
فيلم با بودجه‌ي 12ميليون دلاري ساخته شد تا پرهزينه‌ترين فيلم کمدي تا آن زمان لقب بگيرد. با اين‌حال فروش بالغ‌بر 25ميليون دلاري اين فيلم موفقيت اقتصادي‌اش را تضمين کرد و جاي هيچ حرف‌وحديثي باقي نگذاشت. اين فيلم در پنج رشته‌ي فني نامزد اسکار شد و جايزه‌ي بهترين جلوه‌هاي صوتي را گرفت.
فيلم عشق با غريبه‌ي مطلوب (Love with the Proper Stranger) (1965)
اين درام کمدي‌رمانتيک با کارگرداني رابرت ماليگن داستان «انجي روسيني» (با بازي ناتالي وود) را روايت مي‌کند؛ فروشنده‌ي يک فروشگاه زنجيره‌اي که در رابطه‌اش با يک موزيسين به‌نام «راکي پاپاسانو» (با بازي استيو مک‌کوئين) به مشکلي حاد برمي‌خورد. فيلم با بودجه‌ي 5/8ميليون دلاري ساخته شد. نمايش فيلم در بخش مسابقه‌ي جشنواره‌ي ماردل‌پلاتا با جايزه‌ي بازيگري براي ناتالي وود همراه بود.
ناتالي وود در فيلم عشق با غريبه‌ي مطلوب
فيلم همچنين توانست پنج نامزدي در اسکار به‌دست بياورد از جمله بهترين بازيگر اصلي زن (وود) و بهترين فيلمنامه. وود و مک‌کوئين در گلدن‌گلوب هم نامزد جايزه شدند. وود اسکار را به پاتريشيا نيل بازيگر فيلم «هاد» باخت و گلدن‌گلوب را به لزلي کارون بازيگر فيلم «اتاق ال‌شکل» واگذار کرد.
داستان وست‌سايد (West Side Story) (1961)
اين درام موزيکال جنايي با کارگرداني رابرت وايز و جروم رابينز اقتباسي سينمايي از يک نمايش موزيکال به همين نام است که در سال 1957 به‌روي صحنه رفت و خود آن نمايشنامه هم متأثر از «رومئو و ژوليت» شکسپير بود. ناتالي وود در اين فيلم در نقش «ماريا» ظاهر مي‌شود که نامزد «چينو» است، اما عاشق «توني» مي‌شود. نمايش فيلم با تحسين گسترده‌ي منتقدان همراه شد با فروش 44ميليون دلاري در برابر بودجه‌ي 6ميليوني‌اش، پس از انيميشن «صدويک سگ خال‌دار»، دومين فيلم پرفروش سال شد.
ناتالي وود در داستان وست سايد
همچنين اين فيلم در 11 رشته نامزد اسکار شد که از اين تعداد 10 جايزه را به خود اختصاص داد و رکورد بيشترين اسکار را در ميان فيلم‌هاي موزيکال تاريخ سينما از آن خود کرد. از اسکارهاي اين فيلم مي‌توان به جوايز بهترين فيلم، کارگردان، بهترين بازيگر مکمل مرد و زن (جورج چاکريس و ريتا مورنو) اشاره کرد. ناتالي وود که براي فيلم ديگرش «شکوه علفزار» نامزد اسکار شده بود، در فهرست نامزدهاي «داستان وست‌سايد» قرار نگرفت؛ چراکه اسکار يکي از پرترافيک‌ترين سال‌هايش را در حضور فيلم‌هايي مثل «داستان وست‌سايد»، «محاکمه در نورنبرگ»، «بيلياردباز»، «دو زن»، «صبحانه در تيفاني»، «ال‌سيد»، «زندگي شيرين»، «توپ‌هاي ناوارون» و «شکوه علفزار» مي‌گذراند.
شکوه علفزار (Splendor in the Grass) (1961)
اين درام عاشقانه با کارگرداني اليا کازان داستان عشق دختري نوجوان به‌نام «ديني» (با بازي ناتالي وود) و پسري به‌نام «باد استمپر» (با بازي وارن بيتي) را روايت مي‌کند. «ديني» به توصيه‌ي مادرش از عشق مي‌گريزد، اما نصيحت پدر «باد» دقيقاً برعکس است. ناتالي وود شش سال پس از نخستين نامزدي‌اش در اسکار و درحالي‌که مسيري رو به افول را طي کرده بود با اين فيلم دوباره احيا شد و به نامزدي دومش دست يافت؛ اما گفتيم که اسکار 1962 از بخت او چه سال درخشاني را گذراند و در رشته‌ي بهترين بازيگر اصلي زن او رقبايي چون سوفيا لورن بازيگر فيلم «دو زن» و آدري هپبورن بازيگر فيلم «صبحانه در تيفاني» را پيش رو داشت که جايزه هم نهايتاً به سوفيا لورن رسيد.
ناتالي وود در شکوه علفزار
در گلدن‌گلوب هم جايزه به جرالدين پيج بازيگر «تابستان و دود» رسيد و در بفتا آن بنکرافت با فيلم «معجزه‌گر» گوي سبقت را از همه ربود تا جوايز مهم سال طوري تقسيم شود که دست ناتالي وود با دو فيلم درخشان و ماندگار «داستان وست‌سايد» و «شکوه علفزار» خالي بماند.
بيشتر بدانيد : 10 ستاره سينما که مرگ دردناکي داشتند
بيشتر بدانيد : هنرمنداني که با مرگشان دنيا را متعجب کردند
منبع : filmnetnews.com