رد پاي مواد شيميايي سمي در خون شهروندان
سه شنبه 19 تير 1397 - 6:55:40 PM
چه خبر - رواج سرطان در صورت ادامه يافتن ورود مواد شيميايي به بدن شهروندان

ناهيد خداکرمي – رييس کميته سلامت شورا ي اسلامي شهر تهران در نطق پيش از دستور هفتادو پنجمين جلسه شورا به کمتر استفاده کردن از پلاستيک پرداخت.
همانطور که قبلاً ذکر شده، يکي از مهم ترين اهداف کميسيون سلامت و محيط زيست بررسي لوايح ، طرح ها و تکاليف اجرا نشده برنامه دوم شهرداري است. امروز صحبت ما در مورد مصوبه ايست که اگر طي 9 سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتي نداشتم.
وي با اشاره به مصوبه شوراي اسلامي شهر تهران در تاريخ 15 ارديبهشت 1388از الزام شهرداري تهران به تغيير الگو و کاهش مصرف کيسه ها، ظروف و محصولات يک بار مصرف پلاستيکي و جايگزين کردن مواد قابل بازيافت غير پلاستيکي در کليه مراکز وابسته به شهرداري تهران واجراي اقدامات علمي و اجرايي درباره کاهش و جايگزيني مواد تجديدپذير به جاي کيسه‌هاي پلاستيکي و ظروف يک‌بار مصرف است سخن گفت.
بدنبال آن و به منظور فرهنگ سازي و ارتقاء سطح دانش شهروندان در زمينه مضرات استفاده از مواد پلاستيکي، 21 تير ماه از سوي طرفداران محيط زيست روز بدون کيسه پلاستيک نامگذاري شده است. ارتقاي سطح آگاهي مردم در زمينه زيان هاي رها سازي و استفاده بي رويه از کيسه هاي پلاستيکي، از جمله اهداف مهم نامگذاري روز بدون پلاستيک است زيرا اگر حساس نباشيم پلاستيک ها، سرزمين ما را اشغال مي کنند.
کيسه‌هاي پلاستيکي پس از اختراع پلاستيک در سال 1856 ميلادي توسط «الکساندر پارکس» مهمان خانه‌هاي ما شده‌اند و در همين مدت زمان نه چندان طولاني توانسته‌اند اثرات مخرب زيادي بر جاي بگذارند. در واقع زندگي مدرن علاوه بر رفاهي که براي انسان به همراه دارد گاه ضررهاي جبران ناپذيري را نصيب وي مي کند.
هنگامي که کيسه هاي پلاستيکي به عنوان زباله دور ريخته مي شوند، به علت ماندگاري بيش از 500 سال در محيط، باعث آلودگي محيط زيست مي شوند. اين کيسه ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانال هاي آب مي شوند؛ در نتيجه موجب گرفتگي آبراه ها شده و در بسياري موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزايش مي يابد. کيسه هاي پلاستيکي درصورت ورود به محيط زيست دريايي، وارد زنجيره غذايي جانوران دريايي شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزي از قبيل وال، دلفين، فک و لاک پشت و نيز پرندگان دريايي اشتباهاً بر اثر خوردن اين کيسه ها و خفگي ناشي از آن مي ميرند. در يک سوم ماهي هاي صيد شده در کشور انگلستان ميکروپلاستيک ها وجود دارند.
کيسه هاي بلعيده شده حتي پس از مرگ جانوران و تجزيه آنها نيز سالم باقي مي مانند، بنابراين دوباره پراکنده شده و زندگي جانداران از جمله انسان ها را تهديد مي کنند. پلاستيک ها درصورتي که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزيه آرام و کند در محل هاي دفن مي توانند سبب تشکيل شيرابه و نفوذ آن به آب هاي زيرزميني شوند. اين شيرابه شامل ترکيباتي نظير فلزات سنگين و ساير ترکيبات خطرناک است که براي محيط زيست بسيار زيان آورهستند.
وي با بيان اينکه مواد پلاستيکي و پليمري به علت ساخته شدن از منابع نفتي نفتي و خاصيت تجزيه ناپذيري، در خاک باقي مي مانند و مواد شيميايي آنها به تدريج از طريق خاک وارد زنجيره غذايي انسان مي شود گفت: بنابراين علاوه بر اثرات کيسه ها و ظروف پلاستيکي روي محيط زيست، آنچه حائز اهميت است، سلامت انسان هاست، به خصوص اينکه امروزه مصرف بيش از حد و نابجا از اين مواد، خطرات جبران ناپذيري را براي سلامت انسان به همراه دارد.
رد پاي مواد شيميايي سمي ميکرو پلاستيک در خون وهمه بافت هاي بدن يافت مي شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه يابد مي تواند سبب بروز سرطان، نقايص مادرزادي در نوزادان، اختلال در سيستم ايمني، اختلال در عملکرد غدد اندوکرين در نتيجه ناباروري و ساير بيماري ها مرتبط است.
به گفته خداکرمي تحقيقات نشان مي دهد که تمام پلاستيک ها ممکن است در صورت خراش يا گرم شدن، مواد شيميايي مضر آزاد کنند. تحقيقات قوي نشان مي دهد که در برخي موارد گرم شدن پلاستيک، سبب ازاد شدن برخي از مواد شيميايي موجود در اين محصولات مي شود(مانند بسفنول A (BPA)، که ممکن است موجب سرطان در افراد شود.
سوزاندن پلاستيک علاوه بر اينکه سبب آلودگي هوا مي شود بلکه مي توانذ سبب آزاد شدن مواد شيميايي شده و نتيجه آن بيماري هاي تنفسي است.
هر سال 13ميليون تن پلاستيک به اقيانوسها ريخته مي شود، مقدار آلودگي پلاستيکي در درياها از سال 2015 تا 2025 سه برابر خواهد شد و تحقيقات نشان داده که 93٪ آب آشاميدني (بطري) در 9 کشور دنيا و 83% آب شير آلودگي‌هاي ميکروپلاستيک دارد.
خداکرمي با بيان اينکه کشور ما با اينکه هفدهمين جمعيت جهان را دارد، تحقيقات نشان مي دهد در ايران سالانه بيش از 2 ميليون تن پلاستيک توليد مي شود خاطر نشان ساخت: بيشتر اين پلاستيک ها نيز بادوام هستند و صد ها سال طول مي کشد تا به خودي خود تجزيه و نابود شوند.
ميزان مصرف پالستيک در سال 94 بر اساس نتايج مطالعه اي در سازمان حفاظت محيط زيست به شرح زير اعلام شد:در هرغرفه ميوه و تره بار به طور ميانگين 5.8 کيلوگرم در روز بوده است، در شمال تهران 6.13 کيلو و در شرق تهران 13.6 کيلو بنابراين روزانه 21 تن و ساليانه 5.7 ميليون تن کيسه پلاستيک فقط در ميوه و تره بار تهران مصرف مي شود.
به گفته خداکرمي هر ايراني به طور متوسط روزانه 3 پلاستيک وارد چرخه محيط زيست مي کند و در استفاده از ظروف پلاستيک يک بار مصرف جز 10 کشور نخست جهان هستيم.
سازمان بهداشت سازمان بهداشت جهاني پس از تجزيه و تحليل جديدي از برخي از محبوب ترين مارک هاي آب جهان، اعلام کرده است که بيش از 90 درصد آب داخل بطري ها حاوي ذرات پلاستيک است بطوريکه آب داخل بطري هاي پلاستيک بيشتر از دو برابر آب شهري حاوي ذرات پلاستيک است.
عضو کميسيون سلامت و محيط زيست شورا افزود: مناطق دفن زباله حاوي انواع مختلفي از پلاستيک هستند و اين آلودگي وارد چرخه زندگي ما مي شود. بخصوص که پسماند هاي تهران در کهريزک و آراد کوه دفن مي شود و هوا، خاک و زندگي ما و نسل آينده را در معرض خطر جدي قرار مي دهد. . پلاستيک مي تواند مواد شيميايي مضر را در خاک اطراف پخش کند، که پس از آن مي تواند به آب هاي زيرزميني يا ساير منابع آب در اطراف و همچنين اکوسيستم نفوذ کند. خاک که آلوده شد تمامي محصولات زراعي و آبزيان و حتي دامهايي که از آن آب مي نوشند دچار آسيب جدي مي شوند و اين آسيب به انسان نيز منتقل مي شود.
در دنيا تلاش هايي براي جلوگيري از آلودگي طبيعت به پلاستيک انجام گرفته است؛ سازمان ملل کنوانسيوني را وضع کرد که طي آن، تمام موادي که مستقيما به آب ريخته مي شوند بايد زيست تجزيه پذير باشند. شايد بخشي از مصرف پلاستيک اجتناب ناپذير باشد اما اين روند نگران کننده است و بخشي از مصرف بي رويه پلاستيک به هزينه‌هاي مصرف و خريد پلاستيک ارزان‌تر از متوسط جهاني بر مي‌گردد.
در بسياري از کشور ها براي کاهش مصرف، براي کيسه هاي پلاستيکي در سوپر مارکت ها هزينه اي دريافت مي شود، بهمين دليل مشتريان ترجيح مي دهند از کيسه هاي با دوام پلاستيکي يا پارچه اي استفاده کنند. بالعکس بدليل رايگان بودن کيسه هاي پلاستيکي در ايران مشتريان ترجيح مي دهند تعداد بيشتري کيسه دريافت کنند. قطعاً امکان حذف پلاستيک از زندگي روزمره غير قابل امکان است زيرا کاربرد هاي بسياري دارد و حتي مصرف آن در برخي شرايط اجتناب ناپذير است.
اما مي توان ماهيت پلاستيک را به‌نحوي تغيير داد که از يک عنصر آلاينده و مخرب محيط زيستي به يک عنصر دوستدار محيط زيست تبديل شود.
امروزه استارت آپ ها و استعداد هاي خلاق بدنبال باز يافت و دوباره مصرف کردن مواد پلاستيکي هستند و دوستداران محيط زيست نيز تلاش مي کنند تا ضمن آگاهي بخشي به مردم براي عدم رها سازي کيسه هاي پلاستيکي در طبيعت راهکاري براي کاربرد دوباره آن کشف کنند. دولت ها نيز از سرمايه‌گذاري در پلاستيک‌هاي تجزيه پذير با پايه گياهي استقبال مي کنند. حمايت از توليد پلاستيک‌هاي تجزيه پذير ، استفاده نکردن از مواد پلاستيکي يک‌بار مصرف و اراده مردم براي استفاده از کيسه‌هاي پارچه‌اي از جمله اقداماتي است که مي‌توان براي کاهش مصرف پلاستيک انجام داد.
وي با اين سوال که با پلاستيک چه مي توان کرد؟ به اقداماتي که ساير کشورها در عدم استفاده از پلاستيک انجام داده اند اشاره کرد و گفت: نمايشگاه بين المللي بازيافت مواد پلاستيکي در سال 2019 در اوهايو برگزار خواهد شد .در اروپا قرار است بازيافت پلاستيک تا سال 2030 به 55 %برسد.
براي سرمايه گذاري در تحقيقات بازيافت زباله هاي پلاستيکي در اروپا 100 ميليون يورو تخصيص داده است.
وي سپس به تشريح چه بايد کرد پرداخت و گفت: بازيافت چاره نيست بلکه کاهش مصرف چاره است چون بازيافت پلاستيک بسيار مشکل است.اما کارآفرينان، سازمان هاي مردم نهاد، استارت آپ ها، شرکت هاي بازيافت همه با هم فکر کنيم و ببينيم چگونه مي شود پلاستيک را در چرخه مصرف دوباره بيندازيم و محيط و طبيعت را از اين شر پنهان و آشکار آن نجات دهيم تا مورد سرزنش آيندگان قرار نگيريم . امروزه در آلمان، استراليا، انگليس و هند از بازيافت مواد و کيسه هاي پلاستيکي براي آسفالت خيابان ها استفاده مي شود کميسيون محيط زيست از کارآفرينان و استارت ها در اين حوزه حمايت خواهد کرد.
رييس کميته سلامت شورا با بيان اينکه بياييد همه با هم فکر کنيم که امروزهمان فردا است اظهار داشت: آنهم فردايي که با مشارکت اجتماعي و مديريت تک تک شهروندان به خاطر صرفه جويي در مصرف آب، کمبود آب ندارد، هرگز دربيابان ، جنگل، پارک يا کانال هاي آب، بطري و کيسه پلاستيکي به چشم نمي خورد، نرخ باروري بالاتر از سطح جانشيني است و بيماري هايي نظير سرطان همچنان کمتر از جهان است و روکش آسفالت کوچه هاي تهران با تکيه بر فن آوري نوين بازيافت مواد پلاستيکي مي درخشد. اين رويا ها حقيقي است اگر دست به دست هم دهيم و بخاطر نسل آينده که مهمانان فرداي ما هستند، شهرمان و پايتخت کشورمان را از هر نوع آلودگي، بالاخص پلاستيک دور نگهداريم و براي بازگشت کيسه هاي پلاستيکي به چرخه مصرف دوباره تلاش کنيم.
خداکرمي سه گام کمتر مصرف کنيم ، در طبيعيت رها نکنيم و دوباره از آن استفاده کنيم را يکي از گام هاي موثر در اين خصوص دانست و افزود: اگر کيسه پلاستيکي در معابرعمومي و طبيعت مشاهده شد، من- تو- ما خم شويم، آن را برداريم و در سطل زباله بيندازيم. بهمين سادگي مي شود تهرانشهربدون_پلاستيک


منبع: farsnews.com

http://www.CheKhabar.ir/News/122452/رد پاي مواد شيميايي سمي در خون شهروندان
بستن   چاپ