چاپ

چه خبر - هياهوي بسيار براي هيچ!

در روزهاي اخير حرف وحديث هاي فراواني پيرامون تصميمات صدا و سيما شنيده مي شود. نخستين ضربه زماني وارد شد که رسانه ها اعلام کردند، آزاده صمدي به بهانه استفاده ابزاري از زنان براي يک برنامه مردانه از اجراي ويژه برنامه جام جهاني شبکه اينترنتي آيو کنار گذاشته شده، و سکانس دوم ماجرا از ديروز عصر آغاز شد؛ زماني که خبر حضور پويول بازيکن سرشناس اسپانيايي در برنامه عادل فردوسي پور در هاله اي از ابهام قرار گرفت و در نهايت با کش و قوس هاي فراوان، فردوسي پور موفق به راضي کردن مديران ارشد سازمان نشد و تنها آه ماند و شرمندگي!
ممنوع الفعاليت کردن آزاده صمدي از اجرا، آن هم در شرايطي که در شبکه هاي تلويزيون مجريان زن به راحتي و بدون هيچ ممنوعيتي به اجرا مي پردازند، اندکي تامل برانگيز است.
با بررسي بيشتر اين جريان، مي توان سويه هايي از احساس عدم امنيت را از طرف مديران صدا و سيما براي کنترل و نظارت به برنامه هاي شبکه هاي اينترنتي مشاهده کرد. شايد صدا و سيما در گمان است که قوت گرفتن و اقبال برنامه هاي ساخته شده در خارج از شبکه مي تواند مخاطبان تلويزيون را به سمت خود جذب کند. هر چند که بنا به تحليل بسياري از کارشناسان، قوت و محتواي خوب برنامه هاي شبکه هاي اينترنتي نه تنها نمي تواند براي صدا و سيما آسيب زا باشد بلکه ي فضايي رقابتي را جايگزين محيط انحصاري توليد برنامه در تلويزيون مي سازد.
در خصوص عدم مجوز حضور پويول بر آنتن زنده تلويزيون نيز مي توان به سخنان قائم مقام شبکه سوم سيما که از شب گذشته بازتاب گسترده اي ميان رسانه ها داشته اشاره کرد. جايي که آقاي عبدالملکي اذعان مي دارد بنا به تفاوت رقم چند صد ميليوني مانع از حضور ستاره سابق ماتادورها در تلويزيون شده است. هر چندبهتر بود با توجه به حضور پويول در تهران و پرداخت کامل هزينه هاي مربوط به ورود و خروجش، اجازه پخش برنامه را صادر مي کردند، چرا که اکنون تنها يک شرمندگي براي تهيه کننده باسابقه تلويزيون ماند و کلي حسرت از سوي فوتبال دوستان براي ديدن بازيکن محبوب شان در جعبه جاديي و البته خاطره تلخ و عجيبي که پويول به اسپانيا سوغات مي برد!
روي ديگر ماجرا اما، نکته اي است که همواره در خصوص رويدادهايي از اين دست از ديد عموم مغفول مي ماند، آن جايي که کمتر کسي به روشني در جريان چرايي اتخاذ چنين تصميمات حساس و بحث برانگيزي از سوي مديران رسانه ملي است. بي ترديد صاحبان امر، دلايل موجهي براي اين گونه اعمال نظرها در خصوص رويدادهاي پيش آمده دارند، اما مشکل از آن جا آغاز مي شود که به سبب عدم شفاف سازي از سوي مسئولين، گمانه زني ها و شبهات گوناگون دامن گير رسانه ملي مي شود و موجبات بدگماني مخاطبان را فراهم مي آورد.
لاجرم، قضيه به همين سادگي که در ظاهر رخ نمايي مي کند در باطن وجود خارجي ندارد، و مسئوليني که مجوز اجراي آزاده صمدي را صادر نکردند و از حضور پويول در تلويزيون ممانعت کردند، دلايلي قابل تامل خواهند داشت. نکته قابل بحث اين است که مخاطبان، به عنوان سرمايه هايي که اعتماد و حضورشان مورد نياز است، حق دارند تا حدودي از چند و چون و چرايي تصميماتي که تاثير انکار نشدني بر افکارشان دارد، مطلع شوند. افزون بر نياز به جلب اطمينان مردم، از دست دادن يا مخدوش کردن روابط افرادي چون عادل فردوسي پور نيز، هزينه هاي جبران ناپذيري به تلويزيون وارد مي کند. فردوسي پور از جمله اشخاصي است که آغاز، رشد و اعتلاي خود را در همين رسانه به دست آورد و با تلاش روز افزونش بر اعتبار خود و چه بسا تلويزيون افزوده است. حال از رنجيدن فردوسي پور،چه سودي براي تلويزيون حاصل مي شود؟
نيک و پسنديده است، مديران اندکي شفاف سازي را چاشني تصميمات خود نمايند تا از اين رهگذر، مخاطبان و مردم نيز متحمل آسيب کمتري شوند. بي ترديد بازگو کردن برخي مسائل با مردم، حاصلي جز اطمينان و همراهي بيشتر مردم نخواهد داشت.
نويسنده: فاطمه بوربور
منبع: سيمرغ