چه خبر - وقتي آزاده نامداري شعر فروغ را با تغييرات دلخواه شخصي منتشر مينمايد
فروغ فرخزاد در کتاب شعر "تولدي ديگر" در شعري چنين سروده است:
مرا پناه دهيد اي چراغ‌هاي مشوش
اي خانه‌هاي روشن شکاک
که جامه‌هاي شسته در آغوش دودهاي معطر
بر بامهاي آفتابيتان تاب مي‌خورند
مرا پناه دهيد اي زنان سادهٔ کامل
که از وراي پوست، سر انگشت‌هاي نازکتان
مسير جنبش کيف آور جنيني را
دنبال مي‌کند
و در شکاف گريبانتان هميشه هوا
به بوي شير تازه ميآميزد
کدام قلّه کدام اوج؟
مرا پناه دهيد اي اجاقهاي پر آتش — اي نعل‌هاي خوشبختي —
و اي سرود ظرفهاي مسين در سياهکاري مطبخ
و اي ترنم دلگير چرخ خياطي
و اي جدال روز و شب فرشها و جاروها
مرا پناه دهيد اي تمام عشق‌هاي حريصي
که ميل دردناک بقا بستر تصرفتان را
به آب جادو
و قطره‌هاي خون تازه ميآرايد
آزاده نامداري نيز در صفحه شخصي خود, اين شعر را با جمله بندي مغاير با اصل شعر به کار برد, که به لحاظ ادبي توجيه پذير نيست. خصوصا در مورد شاعران معاصر که نسخه اصلي شعرشان موجود مي باشد, و همچون شاعران گذشته چند تصحيح مختلف از اشعارشان وجود ندارد.
آزاده نامداري شعر فروغ را با جمله بندي اشتباه نوشت
البته شايان ذکر است که فروغ فرخزاد در اين شعر, عبارت "مرا پناه دهيد" را چندين بار تکرار نموده است, ولي آزاده نامداري هنگامي که تصميم گرفت شعر فروغ را در صفحه اش به اشتراک بگذارد, حتي به خود زحمت نداد که, مروري دوباره بر اين شعر داشته باشد تا در صفحه اي با بيش از چهارصد هزار دنبال کننده, ايرادي به اين وضوح رخ ننماياند. خصوصا اينکه, آزاده نامداري , فردي مولف و صاحب يک جلد کتاب مي باشد و در چندين برنامه تلويزيوني در کسوت نويسنده, ظاهر شده است, پس بنابراين از وي توقع بيشتري از عموم مردم, براي حفظ اصالت شعر مي رود.
هر چند در وضعيت کنوني, متاسفانه حق شاعران مدام در حال پايمال شدن است. وقتي حميد هيراد, خواننده اي که چندين فقره سرقت ادبي واضح و مشهور را در کارنامه اش دارد, به راحتي مجوز ميگيرد و حتي خواننده يکي از برنامه هاي مناسبتي تلويزيون, در ماه رمضان مي شود؛ ديگر چه توقعي ميرود که اشعار شاعران در صفحه شخصي سلبريتي هايي همچون آزاده نامداري دچار تغيير نشوند, و کسي به اين موضوع به عنوان يک مشکل و يا ايراد نگاه نکند...
اي کاش حرمت ادبيات و فرهنگ در کشور ايران, که داراي سابقه درخشان تاريخي در حوزه شعر و ادب است, بيش از اين ها نگاه داشته مي شد, تا آن حد که مردم از چهره هاي مشهورشان توقع داشته باشند, اشعار شاعران سرشناس را درست تر بشناسند و به نام خود نزنند!
نويسنده: پگاه ماسوري
منبع: سيمرغ