چاپ

چه خبر - سوال کاربر : دختري دارم هشت ساله. شب ها به تنهايي نمي خوابد و اصرار دارد که ما کنارش باشيم. شب ها کنارش هستيم تا بخوابد. بعد که بيدار مي شود، بايد به اتاقش برويم و دوباره مثل اول صبر کنيم تا بخوابد.

اهتمام شما و ديگر والدين فهيم براي جدا کردن اتاق خواب فرزند، اقدامي ضروري، ديني و تربيتي است. معمولا شاهد مقاومت فرزندان براي تنها خوابيدن به دليل وابستگي به والدين به خصوص مادران يا ترس هاي مربوط به دوران کودکي هستيم و اين که فرزندان به راحتي حاضر به جدا خوابيدن و نبودن کنار والدين نيستند و اين تنش مي تواند با جنگ و گريز همراه باشد.

بهترين سن جدا کردن کودک

به صورت يک نکته کلي، اين اقدام ضروري بهتراست در کودکي اول و سنين سه تا چهار سالگي انجام شود. فرزند شما وارد سن تاديب و کودکي دوم شده بنابراين بيشتر وابسته شده است و سعي مي کند وضع موجود را که هشت سال تجربه کرده و در کنار شما بوده، حفظ کند. براي اين که کودک به جدا خوابيدن و اتاق خواب مستقل، ميل و رغبت پيدا کند بيشتر به قاطعيت والدين بستگي دارد. اگر والدين در اين مسئله جدي و يکپارچه نباشند کودک حس مي کند با کمي مقاومت مي تواند نظر والدين خود را تغيير دهد و تسليم خواسته آنان نشود.

6 توصيه به شما والدين گرامي

به هرحال با پيشنهادهايي که در ادامه مطرح مي شود، مي توان کودک را با اتاق خواب خودش سازگار و از آسيب هاي روحي و رواني احتمالي وي جلوگيري کرد.
1 - با توجه به تفکر عيني کودک که ديدگاه والدين را مي پذيرد، لازم است متناسب با درک کودک مزاياي جدا بودن مکان خواب وي با والدين و اين که همه کودکان مستقل هستند، به وي يادآوري و تاکيد شود تا اين جدايي را تنبيه تلقي نکند.
2 - دلايل اجتناب کودک را از اتاق خواب خودش حتما جويا شويد چون برخي مقاومت ها به دليل ترس هاي موهوم و احساس ناامني است که بايد به دقت گوش کنيم و برخي نگراني هاي کودک مانند نور ناکافي، تاريکي يا بسته شدن در اتاق و احساس تنهايي، بررسي و کودک توجيه و آرامش کافي به او داده شود و برخي درخواست هاي او مانند چراغ خواب مناسب يا باز بودن در اتاق پذيرفته شود.
3 - کودک به نسبتي که اتاق خواب را مي پذيرد و گرايش پيدا مي کند بايد مورد تشويق والدين قرار گيرد و با اين تقويت ها بيشتر راغب به جدايي مي شود.
4 - ضرورت دارد در ديد و بازديدهاي خانوادگي کودک عملا مشاهده کند که ديگر کودکان همسال وي هم اتاق خواب مستقل دارند و به او فرصت بازديد از اتاق خواب کودکان فاميل داده شود تا اين احساس که فقط او از والدين جدا شده، منتفي شود.
5 - برخي والدين به دلايل عاطفي يا وابستگي خودشان به کودک، ظاهرا قصد جدا کردن اتاق خواب کودک را دارند و در اين خصوص منسجم و مصمم عمل نمي کنند و کودک اين ترديد پنهان والدين را متوجه و سخت تر تسليم مي شود يا ممکن است والدين در خصوص جدايي فرزند اختلاف نظر داشته باشند و يک صدا و منسجم نباشند که در اين صورت کودک دچار تعارض مي شود و از اين شکاف فرهنگي به نفع خود سود مي برد.
6 - به هر حال مقاومت در برابر جدايي از والدين امري طبيعي است و بيشتر کودکان کم يا زياد دچار تنش مي شوند. والدين آگاه با متانت و صبوري و استفاده از اهرم تشويق و اقتدار خود، سازگاري کودک را فراهم مي کنند.

منبع : khorasannews.com