چاپ

چه خبر - برنامه امشب بهترين سينماهاي ايران: جام جهاني با حضور کريستين رونالدو، ليونل مسي و ...
پول و آينده سينما؟! مسئله کدام است؟...

خيلي از ما، روزگاري را با کارتون فوتباليست ها سر کرده ايم. ... چند روزي از نمايش فيلم عرق سرد در جشنواره فيلم فجر مي گذرد. ... و هزاران اتفاق مشابه فوتبالي ديگر در عرصه سينما و تلويزيون در حال رخ دادن است. حتي برخي از چهره هاي ورزشي پا به عرصه هنر و سينما گذاشتند و محبوبيت شان ميان مردم را از رسانه اي ديگر نيز آزمودند. فوتباليست هايي چون پژمان جمشيدي پس از دوران فوتبالي شان خود را به پرده هاي سينما رساندند و اتفاقاً پرفروغ ظاهر شدند. برخي نيز موفقيت چنداني کسب نکردند. در روزهاي نه چندان دور، هنرمندان مشهور سينما تمام قد از حضور بانوان در ورزشگاه ها حمايت کردند و حتي برخي از چهره هاي شاخص تلويزيوني نيز با گذر از خط قرمزهاي مرسوم، به اين موضوع توجه کردند. اما اين روزها، روابط دو سويه سينما و فوتبال در هوايي غبار گرفته، کمي مخدوش شده است.

چهره هاي شاخص، اين بار از حضور فوتبال در سينما گلايه دارند!

چند روز پيش، سي آر 7، همان کريستين رونالدوي معروف، بازيکني که در جام جهاني پيش رو قرار است در مقابل يوزپلنگان ايراني قرار بگيرد، پرده از آرزوهاي پس از بازنشستگي اش برداشت. وي به صراحت خود را علاقمند به تجربه بازيگري معرفي کرد و گفت چنين سودايي براي روزهاي بعد از 41 سالگي اش در سر مي پروراند.

کريستين رونالدو

يکي از بحث هاي داغ اين روزهاي خبرهاي فرهنگي و هنري، مربوط به نمايش يا عدم نمايش بازي او بر پرده هاي نقره اي سينما در ايران است. شايد خودش نمي داند؛ اما در ايران گويي زودتر مي خواهند وي را بر پرده نقره فام سينما بنشانند.
حال مهم ترين پرسش اين است که آيا چنين رفتاري شايسته هست؟! مجاز هست؟! اساساً کمک تلقي مي شود يا آسيبي ست در آينده؟!...
چرا سالن سينما مي بايست در اختيار نمايش فوتبالي کريستين رونالدو و تيمش، اينيستا و همراهان قدرتمندش و مراکشي ها در مقابل بازيکنان ايران باشد؟! چرا بايد نمايش بي نظير بزرگان معاصر فوتبال در جام جهاني به سينماها کشانده شوند؟ صرفاً مسئله پول است يا آن که تمهيدي انديشيده شده؟!
چرا مستندي فوتبالي چون "من ناصر حجازي هستم"، ساخته مرحوم نيما طباطبايي، مي بايست تک سانس هايي محدود بگيرد و فوتبال زنده، اکران هاي بسيار؟! (اميدوارم منطقمان شبيه دوران فوتبالي گذشته مان نشده باشد و به جاي استفاده از تاکتيک "بزن زيرش"، با مردم شفاف صحبت کنيم.)
آيا ما نمي توانيم به سياق سينماهاي روباز اين سنت را به کشور تزريق کنيم تا حداقل فيلم هاي در حال اکران آسيب نبينند؟ بي ترديد نمايش فوتبال که بارها در مکان هايي چون خانه هنرمندان و غيره صورت گرفته، توام با آسيب نبوده است.
مسئولان چرا گرد و غبار را نمي زدايند و شفاف صحبت نمي کنند؟!
يک سويه کلاه را قاضي نمي کنيم و بايد بپرسيم علاقمندان به پخش فوتبال در سينماها، غير از مسئله مالي دغدغه اي ديگر دارند؟
شايد اين اتفاق در برخي از کشورها آزموده، و نتايج خوبي هم حاصل شده باشد؛ اما بي ترديد در وضع کنوني، و با توجه به تعداد محدود سينماهايمان بايد حساب شده تر رفتار کرد. با اندک پيشرفت در تعداد و کيفيت سينماها در سال هاي اخير، مخاطبان بيشتري جذب شده اند. بهتر نيست کمي با تدبير بيشتري به آينده بنگريم و گذشته نه چندان پرفروغ در مديريت را، بيش از اين خراب نکنيم!؟ و بهتر نيست در شرايط منطقي تري، اميد به آينده داشته باشيم!؟

بهره کشي اقتصادي از جام جهاني در سينماهاي ايران

هر چند اگر به صورت شفاف با مردم صحبت شود، شايد بسياري از مخاطبان با اين تصميم همراه شوند. پس بهترين گزينه، همچنان در ميان گذاشتن با مردم و گرفتن بازخورد از آن هاست.
نويسنده: فاطمه بوربور
منبع: سيمرغ