چه خبر - پرواز بر فراز آشيانه محدود, نخل طلا در دستان پناهي آرام گرفت
سينما مثل آب روان است، راه خود را از دل سنگ هم باز مي‌کند و پيش مي‌رود. هيچکس و هيچ چيز را ياراي سد کردن مسير آن نيست. آنها که گمان مي‌کنند راه سينما را مي‌شود بست، خيالي خام پخته‌اند. فيلم را نه مي‌شود توقيف کرد، نه از ساختنش جلوگيري کرد، نه مانع ديده شدن و سفر کردنش شد.
از سفرکردن و پرواز فيلمساز هم نمي‌شود ممانعت کرد.
چند صباحي شايد بشود جلوي سفر جسماني او را گرفت ولي سينما کار خودش را مي‌کند. بخواهد کسي را پرواز دهد، مي‌دهد. سينما بر همه چيز و همه کس غلبه مي‌کند. سينما آب روان است.
پري‌رو تاب مستوري ندارد/ چو در بندي سر از روزن برآرد
فيلم جعفر پناهي را نديده‌ام و اميدوارم فيلم خوبي باشد. حتي اگر هم دوستش نداشته باشم موفقيتش خوشحالم مي‌کند. کنار آمدن با ممنوعيت‌ها و محدوديت سفر و دوري از مجامع سينمايي براي فيلمسازي چون پناهي رنج کمي نيست ولي گويا هربار قرار است موفقيت فيلم‌ها خستگي از تنش بربايد.
جايزه بهترين فيلمنامه جشنواره کن بر او و عوامل فيلمش و بر سينماي ايران مبارک باشد. اميدوارم هرچه زودتر تمام محدوديت‌هاي تحميل شده بر او رفع شود.
منبع: وبلاگ کيوان کثيريان
http://www.CheKhabar.ir/News/112914/وقتي که با محدوديت نمي شود جلوي پرواز را گرفت