چاپ

چه خبر - تاثير بيدار ماندن در شب در اختلال عملکرد پروتئين‌ها

بر اساس مطالعه جديد محققان " دانشگاه کلرادو بولدر "(University of Colorado Boulder)، شب بيداري و خوابيدن در روز مي‌تواند سبب اختلال در عملکرد روزانه بيش از 100 پروتئين در خون شود. شب بيداري همچنين بر ميزان قند خون، متابوليسم انرژي و عملکرد سيستم ايمني نيز تاثير مي‌گذارد.

"کنت رايت"(Kenneth Wright) نويسنده ارشد اين مطالعه گفت: هنگامي که ما به دلايلي مانند شب کاري چند شب بيدار مي‌مانيم، فيزيولوژي طبيعي بدن ما به سرعت تغيير مي‌کند، به طوري که اگر اين شب بيداري‌ها تداوم پيدا کند مي‌تواند به سلامت ما آسيب برساند.
اين مطالعه براي اولين بار به بررسي ميان ميزان پروتئين در خون انسان، که به عنوان "پروتئوم پلاسما" (plasma proteome) شناخته مي‌شود و تاثير تغيير زمان خواب و غذا بر آنها، مي‌پردازد.
در اين مطالعه همچنين به 30 پروتئين اشاره شده است که صرف نظر از زمان غذا و خواب، اين پروتئين‌ها با ساعت زيستي بدن عمل مي‌کنند.
اين يافته‌ها مي‌تواند راه حلي براي درمان افرادي که شيفت شب کار مي‌کنند و در معرض خطر ابتلا به ديابت و سرطان قرار دارند، ارائه دهد.
"کريستوفر دپنر" (Christopher Depner)، يکي از محققان اين مطالعه گفت: اگر ما پروتئين‌هايي را که ساعت بدن را تنظيم مي‌کنند، شناسايي کنيم، مي‌توانيم زمان درمان‌ها را با همان پروتئين‌ها تنظيم کنيم.
براي آزمايش، محققان شش مرد سالم را انتخاب کردند، سپس اين افراد به مدت شش روز در "مرکز تحقيق باليني CU " بودند و طي اين مدت محقان، غذا، خواب، فعاليت و قرار گرفتن آنها در معرض نور را کنترل مي‌کردند.
در روزهاي اول و دوم، اين شش فرد طبق روال عادي زندگي مي‌کردند. سپس آنها به تدريج وارد يک مرحله که شيفت شب را شبيه سازي مي‌کرد، قرار گرفتند در اين مرحله آنها به مدت 8 ساعت در روز مي‌خوابيدند و در تمام طول شب بيدار مي‌ماندند و سپس غذا مي‌خوردند.
محققان هر چهار ساعت از اين افراد خون مي‌گرفتند و از يک فناوري جديد که محققان دانشگاه کلرادو بولدر توسعه داده بودند، براي ارزيابي سطح و زمان الگوهاي روزانه 1129 پروتئين استفاده کردند. آنها 129 پروتئين را شناسايي کردند که الگوهايشان با شب بيداري تغيير مي‌کرد.
دپنر افزود: "در روز دوم، ما پروتئين‌هايي که به طور معمول در طول روز افزايش و در شب کاهش مي‌يابند را بررسي کرديم.
يکي از اين پروتئين‌ها، "گلوکاگون"(glucagon) بود. اين پروتئين باعث مي‌شود کبد، قند بيشتري وارد جريان خون کند. هنگاميکه افراد در شب بيدار مي‌ماندند، سطح اين پروتئين حتي بيشتر از روز افزايش مي‌يافت. در بلند مدت، اين الگو مي‌تواند به توضيح اينکه چرا خطر ابتلا به ديابت در افراد شب کار بالاتر است، کمک کند.
برنامه شبيه‌سازي شب‌کاري در افراد، ميزان "فاکتور رشد فيبروبلاست 19" (fibroblast growth factor 19) را نيز کاهش داد.
محققان خاطرنشان کردند که تمام آن شش نفر در شرايط نورکم نگهداري مي‌شدند بنابراين قرار گرفتن آنها در معرض نور تأثيري بر نتايج نداشته است. حتي بدون نور در شب نيز پروتئين‌ها سريع‌تر تغيير مي‌کردند، اين نشان مي‌دهد که مشکل تنها نور در شب نيست، هنگامي که افراد در زمان اشتباه غذا بخورند يا در زمان نامناسب بيدار بمانند اين اعمال عواقبي نيز در پي دارد.
اين مطالعه در مجله " PNAS" منتشر شد.

منبع: isna.ir