چاپ

چه خبر - کنفرانس مطبوعاتي ريثي پان در جشنواره جهاني فيلم فجر

ريتي پان در ابتداي اين نشست اظهار داشت:
خوشحالم در ايران هستم و من به سينماي ايران علاقمندم.

پس از ديدن آن همه جنايات چگونه مي توان به زندگي بازگشت؟

ما معمولا وقتي صحبت از جنايات جنگي به ميان مي آوريم با اعداد و ارقام تعداد کشته شدگان را مي گوييم. اما هر انساني روح و روان و زندگي و دنياي متفاوتي دارد. ما در جنگ کامبوج 1/8ميليون انسان را از دست داديم. ما نمي‌توانيم براي همه اين افراد فيلم جداگانه بسازيم. من سعي کردم کاراکترهايي را در فيلم هايم طراحي کنم که نمايندگان آن افراد باشد. من براي نشان دادن رنج مردمم فقط سراغ فيلمسازي نرفتم از موسيقي و نقاشي نيز بهره گرفتم. مقاومت به اين معني ست که مردمان يک کشور بايد براي حفظ فرهنگ و اصالت کشورشان تلاش کنند. زيرا ابداع کردن در فرهنگ يک کشور جنبه زندگي دارد. ما وقتي براي زندگي پس از جنگ تلاش ميکنيم، خودش يک ابداع به حساب مي آيد.
به نظرم تصوير براي نشان دادن درد و رنج آسان ترين و با کيفيت ترين روش است. ميخواستم تلف شدن بدون ديده شدن را به تصوير بکشم. مرگ هميشه تصوير تاثيرگذار تري دارد. من خيلي علاقه اي به تاثيري که مرگ بر زندگي انسان ميگذارد ندارم. در ابتدا از من خواستند تا فيلم داستاني بسازم اما من به مستند روي آوردم. مجسمه هاي انگليسي گلي از خاک و گرما ساخته ميشوند آنها خلق ميشوند مانند آن است که مدتي به آن ها زندگي داده ميشود و درست است از که از بين رفتند ولي در خاطره ها باقي خواهند ماند. مردم کشور من هم همينطور بودند درست است از که از بين رفتند ولي در خاطره ها باقي ميمانند. من از اين مجسمه ها در فيلمم الهام گرفتم. هميشه برايم مطرح بوده که چگونه يک انسان تبديل به يک جنايتکار بزرگ ميشود. هيچ انساني جنايتکار به دنيا نمي آيد. برايم هميشه تحليل شخصيت جنايتکاران بزرگ مهم بوده است.

شادمهر راستين از ريثي پان پرسيد: شما گفتيد که سينماي ايران را مورد مطالعه قرار داده ايد نظرتان درباره آن چيست؟

رئاليسم سينماي ايران هميشه مرا تحت تاثير قرار داده است. و در کل اين سينما را دوست دارم.

من دغدغه ام بازتاب دادن درد و رنج بود و خودم را قاضي نميدانم. خطر رواني اين سبک از فيلمسازي براي من بيشتر از جسمي ست. من يکي از روش هايي که براي جايگزين کردن ميزانسن انتخاب کرده ام تصاوير استعاري ست. ما از کشتار جمعي صحبت مي کرديم نه قتل يک آنسان يا دو انسان. در مورد جنايات خمرهاي سرخ هم همين قضيه صدق ميکند. من هميشه سعي کرده ام نيت جنايت را نشان بدهم خمرهاي سرخ هم بايد حقيقت شان نشان داده ميشد نه ظاهر و نگاه کليتي که اگر من آن ها را غيرواقعي و يک جانبه نشان مي دادم مردم جهان به من معترض مي گشتند.

در طول پانزده سالي که زمان برد تا اين فيلم را بسازيد چگونه امرار معاش مي کرديد؟

من به مسائل مالي فکر نکردم. براي فيلم مستند سناريو وجود ندارد تا شما از قبل بدانيد فيلم را چگونه به پيش ببريد و در نهايت نسخه نهايي فيلم شبيه ايده اوليه من که روي کاغذ آورده بودم نبود.

ريثي پان در ادامه گفت:
يک فيلم خوب به شما کمک ميکند تا به نحوه ديگري به دنيا نگاه کنيد و از زيبايي لذت ببريد. افراد زياد روحيه شکننده اي دارند، روحيه شکننده باعث ميشود شما به گونه اي ديگر به دنيا نگاه کنيد و از زيبايي لذت ببريد. من پس از ساختن اين فيلم ها حس ميکنم قلبم اندکي التيام يافته است. هميشه دغدغه ام اين بوده است که تا چه اندازه مي توانم حس شجاعت و دليري را در تماشاگران تقويت کنم.

ريثي پان در توضيح پروژه اي که با آنجلينا جولي همکاري کرد، گفت:

داستان فرزندي ست که قرباني خمرهاي سرخ بوده است. اين پروژه به پايان رسيده است. يک دوست باعث آشنايي من و آنجلينا شد، و کار درنهايت عالي از آب در آمد. و ويژگي مثبت اين اتفاق آن است که به واسطه اعتبار بين المللي آنجلينا جولي اين فيلم را ميتوان به تمام دنيا به عنوان تاريخ کامبوج معرفي کرد.

وي در پاسخ به اين سوال که جشنواره جهاني فيلم فجر را چگونه ديده است گفت:

همين صف هاي طولاني متشکل از اکثريت جوان نشان دهنده اين است که اين جشنواره چقدر با هيجان برگزار ميشود و جايگاه سينما در اين جامعه چقدر خوب است. اميدوارم بتوانم در سال آينده فيلم جديدم را در اين جشنواره نمايش دهم.

شادمهر راستين در انتهاي برنامه اظهار داشت که افتخار دارم که مژده بدهم افتتاح فيلم بعدي ايشان در جشنواره بين المللي فجر در سال آينده خواهد بود

فيلم تصوير گم شده ساخته ريثي پان:

يک فيلم مستند کامبوجي-فرانسوي است که به کارگرداني ريتي پان در سال 2013 ميلادي ساخته شده است. اين فيلم در بخش جايزه براي کارهاي نو و نگاهي نو در جشنواره فيلم کن 2013 به نمايش گذاشته شد و جايزه اول را نصيب خود کرد. اين فيلم همچنين جايزه اول هيئت داوران جشنواره بين‌المللي فيلم سينمانيلا در فيليپين و جايزه بهترين فيلم با انتخاب تماشاگران را به خود اختصاص داد. اين فيلم به عنوان نماينده‌ي فيلم کامبوج به 86امين جشنواره اسکار معرفي و نامزد دريافت جايزه بهترين فيلم زبان خارجي شد. اين فيلم در مورد جنايات گروه خمرهاي سرخ است که در بين سال‌ها 1975 تا 1979 ميلادي در کامبوج حاکم بودند. فيلم داستان مردي را روايت مي‌کند که کودکي خود را در آن دوران گذراند. چون فيلم‌ها و عکس‌ها کافي از ان زمان باقي نمانده، ريتي پان، از مجسمه‌هاي کوچک گلي به جاي شخصيت‌ها براي روايت کردن داستان خود استفاده مي‌کند.

خمرهاي سرخ

خِمِرهاي سُرخ نام گروهي با تفکرات و ايدئولوژيمائويستي بود که از سال 1975 تا 1979 ميلادي بر کشورکامبوج حکومت مي‌کرد. اين حکومت برآمده از حزب کمونيست کامبوج بود و روش حکومتي آنها به گونه‌اي بود که در اين سال‌ها منجر به نسل‌کشي و قتل‌عام 1٫7 ميليون نفر شد که 21درصد کل جمعيت کامبوج را شامل مي‌شد. رژيم خِمِرهاي سُرخ با حمله ارتش ويتنام سقوط کرد.

گزارش تکميل شد.

گزارش: پگاه ماسوري
منبع: سيمرغ